* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. [fars.] 1. Sulu, şirəli, təravətli, lətafətli. Özündən oldu meyə bəzmdən kənar olmaq; Qələtdi bəhs ləbi-ləli-abdarınla. Q.Zakir. Nazənin qız … yanaqları kimi qızarmış bir qızılgül dərib, şirmayı əli ilə abdar ləblərinə yaxınlaşdıraraq … hovuz üstünə atılıb, qurulan kürsünün üstündə oturdu. C.Cabbarlı. 2. məc. Mənalı, təsirli, gözəl ifadəli. Abdar kəlam. Abdar söz. – Pəh-pəh, doğrudan da, zalım oğlunun necə abdar qələmi var. C.Məmmədquluzadə. 3. məc. Möhkəm və iti. Çox məni incitmə, tiği-abidarımdan saqın! Füzuli. Hinində daldalanma çox, həyətdə də dolanma çox; Yiyəndəki bıçağa bax, o tiği-abdarı gör! M.Ə.Sabir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / abdar3 f. 1) sulu; 2) m. məlahətli, axıcı (səs, şeir və s. haqqında).
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / abdar1 прил. сочный: 1. содержащий много сока. Abdar meyvələr сочные фрукты 2. перен. меткий, образный, выразительный (о словах и т.п.)
Azərbaycanca-rusca lüğət / abdar