* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. zool. Uzunboğazlı, ördəyə oxşar, tutqun qırmızı rəngli caydaq quş. Anqut köçəri quşdur, lakin qışlayanları da olur. 2. məc. dan. Uzun, iri gövdəli, iri sümüklü, yaxud arıqlıqdan sümükləri çıxmış adam haqqında. □ Anquta dönmək, anqutu çıxmaq – arıqlıqdan anqut kimi boğazı uzanmaq. Arıqlayıb anquta dönmüşdür. 3. məc. Həris, acgöz, çox iştahalı adam haqqında. □ Anqut kimi udmaq – qabağına qoyulan yeməyi acgözlüklə, tələsik qamarlayıb yemək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / anqut1 I сущ. зоол. 1. дикая утка 2. огарь (красная утка) II прил. перен. 1. длинный и худой, кожа да кости, костлявый 2. ненасытный, жадный (о человеке) ◊ anquta dönmək, anqutu çıxmaq стать худым, как щепка, сильно похудеть; anqut kimi udmaq набрасываться на еду, уписывать за обе щеки, уплетать, уплести за обе щеки
Azərbaycanca-rusca lüğət / anqut1 i. 1. zool. wild duck; mallard; 2. məc. thin and long necked person; ~ kimi longnecked, like mallard
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / anqut1 сущ. ангут (1. зоол. туьд яргъи, уьрдегдиз ухшар, мичӀи-яру рангунин са къуш; 2. пер. рах. буйдиз кьакьан, кӀараб яцӀу ва я яхунвиляй кӀарабар хкис хьайи кас; anquta dönmək ангутдиз элкъуьн, ангут хьиз хьун, яхунвиляй туьд яргъи хьун; 3. пер. вил ацӀун тийир, вил ичӀи, къаних, гзаф иштагь авай кас).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / anqutI (Ağdam, Şuşa) uzunboğazlı ördəyə oxşar quş. – Zalım elə bil anqutdu (Ağdam) II (Ağdam, Bakı, Dərbənd, Şamaxı) acgözlüklə yeyən, hər nə gəldi yeyən. – Zalım oğlu əlinə keçəni anqut kimi udur (Ağdam); – Anqut kimi nə versov udadı (Dərbənd) III (Oğuz) avam, qanmaz. – Sən özünü lap anqut yerinə qoymusan Anqut qalmax (Şəki) – tək-tənha qalmaq. – Qonşu:n arvadının uşağı gedənnən so:ra anqut qalıf. Anqutu çıxmax (Çənbərək, Füzuli, Qarakilsə) – həddindən artıq arıqlamaq. – Gedənin dannanmaxdan anqutu çıxıf (Füzuli)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.