* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 ər. ərəq + fars. çin Qiymətli parçadan, çox vaxt tirmədən tikilib, üstü güləbətin (zərli) və ya ipək sapla naxışlanmış baş geyimi; təsək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Altun araxçını qoyub başına, Qüdrət qələmini çəkmiş qaşına, Yeni girmiş on dörd, on beş yaşına, Səri durna telli Eyvaz, ağlama! (Əndəlib Qaracadaği “Şeirlər məcmuəsi”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / araxçın