Obastan-ın layihəsi
Sözlük © 2020
* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. [fars. bi… və ər. vəfa] bax vəfasız. Bivəfa yoldaş. Bivəfa dost. – Bivəfa dünyada, dəhri-fənada; Fələk məni yetirmədi murada. M.V.Vidadi. Sən oldun aqibət rüxi-dildar məhrəmi; Bir yadə salmadın məni, ey bivəfa könül. S.Ə.Şirvani. // İs. mənasında. Ey bivəfa ki, adət olubdur cəfa sana; Billah, cəfadır, olma demək bivəfa sana. Füzuli. Nə gərək sevəydim o bivəfanı; Nə də belə hicran dağı görəydim. Q.Zakir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / bivəfa2 f. və ə. 1) vəfasız, vəfalı olmayan; 2) sözünün üstündə durmayan, sözündən qaçan, əhdindən dönən.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / bivəfa1 BİVƏFA – ETİBARLI Nə gərək sevdiyim o bivəfanı; Nə də belə hicran dağı görəydim (Q.Zakir); Sabah bizim ailənin ən etibarlı üzvü sayılırdı.
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / bivəfa1 1. неверный, непостоянный в дружбе, в любви; изменник; 2. неоправдавший дружбы, любви;
Azərbaycanca-rusca lüğət / bivəfa2 I прил. неверный, непостоянный в любви, в дружбе. Bivəfa yoldaş неверный товарищ II сущ. разг. изменник, изменница (нарушитель верности в любви, в дружбе)
Azərbaycanca-rusca lüğət / bivəfa
Obastan-ın layihəsi
Sözlük © 2020