* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] Sözünün üstündə durma; borcunu, təəhhüdünü yerinə yetirməkdə möhkəmlik; səbat, etibar. Gördük bəyü bəyzadələrin yoxdu vəfası; Çox-çoxdu cəfası. M.Ə.Sabir. // Məhəbbətdə sədaqət. Rəqib qılsa cəfa, mən vəfa, vəli şadam; Ki, yaxşı yaxşıya uğrar, yaman yamana yetər. Füzuli. Vəfa rəsmin tutub gəl, ey pəri, cövrü cəfadan keç. S.Ə.Şirvani. Xəzana meyl elədi, almadı vəfa nəzərə; Yetişdi bülbülə çox-çox qəmü cəfası gülün. Natəvan. ◊ Vəfa etmək – yetişmək, çatmaq kifayət etmək. Ömrü vəfa etmədi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / vəfa3 VƏFA’ ə. 1) sözünün üstündə durma; sədaqət; 2) kafi, kifayət.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / vəfa2 сущ. 1. верность, преданность (в любви и в дружбе). Dostun vəfası bu imiş? такова ли верность друга? 2. постоянство ◊ əhdinə vəfa etmək сдержать клятву, соблюдать, соблюсти верность слову
Azərbaycanca-rusca lüğət / vəfa1 i. faithfulness, loyality, fidelity; devotion; əhdə ~ etmək to keep* one’s oath, to be* devoted / faithful (to)
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / vəfa1 is. loyauté f, fidélité f ; dévouement m ; əhdə ~ etmək tenir sa parole ; être dévoué, -e, fidèle à sa parole
Azərbaycanca-fransızca lüğət / vəfa1 [ər.] сущ. вафа, гафунал акъвазун; гафунал кӀевивал, ихтибар; вафалувал (муьгьуьббатдал); ** vəfa etmək акъакьун, бес хьун (мес. уьмуьр).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / vəfa