buyurmaq sözü azərbaycan dilində

1 f. 1. Əmr etmək, hökm etmək. [Şah] bir dəqiqədən sonra başın qaldırıb Mirzə Sədrəddinə buyurdu ki: – Xub, mürəxxəssən, get. M.F.Axundzadə. [İvan bəy:] Səsini kəs, buyuraram başına yüz tatarı vurarlar. N.Vəzirov. // Eyni mənada nəzakət və hörmət üçün deyilir. [Novruzqulu:] Kəbleyi, nə vaxt buyurursunuz şirni içməyə gələk. H.Sarabski. 2. köhn. Söyləmək, demək, təklif etmək (hörmət və nəzakət ibarəsi olub, bəzən zarafat, yaxud kinayə və istehza üçün deyilir). Nə buyurursunuz? – [Pirverdi bəy:] Bir sözü ki, böyüklərim mənə buyurublar, mən gərək ona əməl eləyəm. C.Məmmədquluzadə. [Səftərqulu:] Ağlım yoxdur, ağlı haradan tapım, buyur, görək! N.Vəzirov. [Kazım ağa:] Yoldaş özü buyurdu ki, dur get evə, qonaqlar gələcək, hazırlıq gördür. M.S.Ordubadi. [İlyasov:] Əyləş, Kazım dayı! Ümumi sözü deməyə nə var; buyur gəlsin, eşidirəm. Mir Cəlal. 3. Getmək, gəlmək (hörmət və nəzakətlə deyilir). Bu axşam bizə buyurun. Nə vaxt buyuracaqsınız? 4. köhn. Etmək mənasında (hörmət üçün deyilərdi). [Qətibə xanım:] Əlahəzrət xoş gəlib, səfa gətirib, həqir olan malikanəmizi öz qədəmləri ilə müzəyyən buyurmuşlar. M.S.Ordubadi. 5. Əmr formasında: buyur, buyurun – nəzakətlə dəvət, müraciət, təklif bildirir, yaxud bir şeyi təqdim etdirdikdə deyilir. Dedim: – İndi ki, deyirsən bir məhəllənin uşağıyıq, xub, xoş gördük, buyur gedək, qonağımız ol! C.Məmmədquluzadə. İlyasov masanın üstündəki qəzetləri dəstə ilə Kazımın qabağına qoydu: – Buyur, bax, [dedi]. Mir Cəlal. [Musa kişi:] Mənə qonaq gəlmişsiniz, buyurun içəri, gözüm üstə yeriniz var! M.İbrahimov.

1 Uyğur dilində buy feili “приказывать” mənasını əks etdirir. –ur şəkilçisi köç –ür qəlibi üzrə təsirli feil düzəldib. Həmin buyur feilindən buyuruq ismi də əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

1 söyləmək — demək

2 gəlmək

1 1. велеть, повелевать, приказывать; 2. пожаловать, изволить, соизволить, благоволить;

2 глаг. 1. приказывать, приказать, повелевать 2. любезно просить, попросить оказать честь, изволить делать что-л. Bizə buyurun пожалуйте к нам, nə vaxt buyuracaqsınız? когда вы изволите прийти? buyurun götürün извольте взять 3. говорить, сказать (вежливая форма). Siz nə buyurdunuz? что вы сказали? siz buyurdunuz ki, … вы сказали, что … 4. kimi посылать, послать с поручением кого. Uşağı buyurmaq посылать с поручением ребёнка; buyurun!1 (buyurunuz!) пожалуйста, пожалуйте, милости просим! buyurun! слушаю, готов к вашим услугам

1 f. 1. to order, to command; 2. to ask smb. to do smth. Buyurun! Please!

1 f. ordonner vt ; commander vt ; diriger vt

1 гл. 1. буюрмишун, буйругъ авун, эмир авун; 2. куьгьн. теклиф авун, лугьун; 3. атун, фин; bu axşam bizə buyurun къе нянихъ чиниз ша; 4. куьгьн. авун манада; 5. buyur, buyurun буйр.ф. буюр.

1 buyurmak