* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
2 is. məh. 1. Hündür yer. 2. Söhbət, istirahət üçün camaatın toplandığı yer.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / dingə2 1 сущ. диал. горка, бугорок, служащий местом беседы, отдыха 2 сущ. диал. кокошник (женский головной убор)
Azərbaycanca-rusca lüğət / dingə2 сущ. нугъ. 1. динге, кьакьан чка; 2. кким (ял ягъун, ихтилатун патал жемят кӀватӀ жедай чка).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / dingəI (Cəbrayıl, Cənubi Azərbaycan, Şamaxı) 1. hündür yer, təpə (Cəbrayıl, Cənubi Azərbaycan). – Dingədə çoban qoyun otarırdı (Cəbrayıl); – Öyin qabağı dingədi (Cənubi Azərbaycan) 2. camaatın söhbət üçün toplaşdığı yer (Şamaxı). – Dingədə gör kimlər var? II (Çənbərək, Gəncə, Qazax, Şəmkir) 1. kiçik qoz ağacı (Gəncə, Qazax). – Qalxozun zəmisinin qırağındakı kollıxda bir dingə var (Gəncə) 2. kötük, kəsilmiş ağacın kötüyü (Çənbərək, Şəmkir). – Meşəbəyi dingələrin hamısına möhür vuruf (Şəmkir); – Aşağıkı butağı dingədən kəs, quruyuf (Çənbərək) III (Borçalı, Gəncə, Hamamlı, Kürdəmir, Qazax, Ordubad, Saatlı, Şamaxı) 1. başa bağlanan bəzək geyimi (Gəncə, Qazax, Ordubad, Şamaxı). – Başımın dingəsi açılıb (Şamaxı); – Bu gəlinin dingəsi də var (Ordubad) 2. çələng (Borçalı, Hamamlı, Kürdəmir, Qazax). – Dingə də:rmi saxnax kimi olur (Hamamlı); – Dingəni qadınlar başdarına yumru qo:rdular, sancax taxırdılar belə (Qazax); – Dingiyi qojalar qoymaz, cəhəllər qoyar (Borçalı)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.
Obastan-ın layihəsi
Sözlük © 2020
