dişləmək sözü azərbaycan dilində

1 f. 1. Dişləri arasında sıxmaq, dişlərini batırmaq. Cavan ana öz körpəsinin toppuş ayaqlarını birdən dişləyir, uşaq qıdıqlanıb gülürdü… S.Rəhimov. 2. Dişləri ilə sıxıb qopartmaq, kəsmək. Armudu dişləmək. Çörəkdən bir tikə dişləmək. – Ağ almanı dişlədim; Dörd yanın gümüşlədim. (Bayatı). // Yemək mənasında. İşləməyən dişləməz. (Məsəl). 3. Sancmaq, dalamaq. Gicitkən dişləyir. – Hər kəs məndən səni yaman qandırsa; Ya əqrəb dişləsin, ya ilan, pərim! Aşıq Abbas.

1 kəsmək

2 sancmaq — çalmaq — vurmaq

3 dişləmək bax 1. tutmaq 3; 2. çalmaq II

1 кусать, укусить, откусывать

2 глаг. 1. кусать: 1) хватать, ранить зубами; укусить. İt barmağımı dişlədi собака укусила мой палец; əlindən (ayağından dişləmək) укусить за руку (за ногу) 2) разг. сильно раздражать кожу; жечь (о шерстяной и др. грубой ткани и т.п.) 2. откусывать, откусить, надкусывать, надкусить; захватив зубами, отделять небольшие куски чего-л. Almanı dişləmək надкусить яблоко (откусить кусочек) 3. кусаться (иметь привычку кусать) ◊ barmağımı dişlədim (barmağını dişlədi) вспомнив (смекнув, сообразив, узнав), призадумался (я, он); işləməyən dişləməz кто не работает, тот не ест

1 f. to bite* (d.); (həşərat) to sting (d.); dişləyib qoparmaq to bite* off (d.); ◊ İşləməyən dişləməz ≅ He who does not work, neither shall he eat

1 f. mordre vt, piquer vt ◊ İşləməyən dişləməz Nul bien sans peine

1 гл. 1. кӀасун; 2. кьун, сас кутун, кӀирер кутун (мес. кицӀи); 3. кӀас ягъун, сараривди атӀун, кӀас яна атӀун; almanı dişləmək ичиниз кӀас ягъун; 4. “тӀуьн” манада; 5. ккун (вергеди); 6. кӀасун (мес. шутӀра); ягъун (мес. кьачӀарагди, гъуьлягъди).

1 ısırmak