durğuzmaq sözü azərbaycan dilində

1 f. 1. Ayağa qaldırmaq, yerindən qaldırmaq. // Yerindən qalxmağa (durmağa) məcbur etmək. Başqasını durğuzub yerində oturmaq. – Mansur onu durğuzub aparmaq istədisə də, Sitarə mane olub oturdu. C.Cabbarlı. 2. Yuxudan oyatmaq. Uşaqları erkən durğuzdular. – Sübh çox ertə oyanardı qarı; Durğuzar idi hamı xidmətkarı. A.Səhhət. [Qulu dedi:] …Gərək gedib Əliqulu əmini durğuzam ki, gəlib … [oğrunu] tüfəngləsin. S.S.Axundov. [Pristav dedi:] Durğuzun bu kafir oğlunu! Ə.Haqverdiyev. ◊ Üzünə durğuzmaq – əleyhinə qaldırmaq. [Şah:] Əgər xahiş edə, qoşunun hamısını mənim üzümə durğuza bilər. Ə.Haqverdiyev.

1 oyatmaq — qaldırmaq

2 1. DURĞUZMAQ, AYAĞA QALDIRMAQ, YERİNDƏN QALDIRMAQ 2. durğuzmaq bax oyatmaq

1 DURĞUZMAQ – YATIRTMAQ Mənsur onu durğuzub aparmaq istədisə də, Sitarə mane olub oturtdu (C.Cabbarlı); Mədinə uşaqlarını yatızdırıb, öz işi ilə məşğul olmağa başladı (“Azərbaycan”).

1 будить, поднимать на ноги, заставить встать

2 глаг. 1. будить, разбудить (прервать чей-л. сон, заставить кого-л. проснуться). Uşağı yuxudan durğuzmaq разбудить ребёнка, saat 7-də durğuzmaq будить в 7 часов, səhər tezdən durğuzmaq будить рано утром 2. поднимать, поднять (заставить встать с места). Yatağından durğuzmaq поднять с постели, yerindən durğuzmaq поднять с места ◊ üzünə durğuzmaq kimi kimin заставить кого сказать в лицо кому

1 f. 1. (yuxudan) to wake* (d.), to awaken (d.), to call (d.); Məni saat yeddidə durğuzun Call me at seven o’clock; 2. to lift (d.), to rouse (d.)

1 гл. 1. къарагъарун; 2. ахварай авудун, къарагъарун; ** üzünə durğuzmaq чина акъвазарун, садаз акси къарагъуниз, акси экъечӀуниз себеб хьун.