* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 1. “Dürtmək”dən f.is. 2. is. Əlini yumruq halına gətirərək barmaqlarının qatlanmış yeri ilə vurma. Onun qoluna bir dürtmə vurdu. – Arvad onun ürəyinə bir dürtmə vurdu. Mir Cəlal. Ərknazın gözləri yerə dikildi. Əlyarov ona yavaşcadan dürtmə vurdu. M.Hüseyn. // Ümumiyyətlə, bir şeyin ucu ilə vurmaq, itələmək. Buzovlar analarının yelininə burunları ilə dürtmə vura-vura əmirdilər. – Şaban arvadını, uşağını görən tək qollarını açıb istədi balasını bağrına bassın, amma soldat mane olub daldan bir tüfəng dürtməsi vurdu. Ə.Haqverdiyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / dürtmə2 сущ. 1. от глаг. dürtmək 2. тычок, удар, толчок (движение от себя)
Azərbaycanca-rusca lüğət / dürtmə1 1. f.is. кил. dürtmək; 1. сущ. гъил гъуд хьиз кьуна тупӀарин къат хьайи чкадивди (кьуьнтуьвди) ягъун, эцягъун; // са затӀунин кӀуфувди ягъун, эцягъун (мес. таза данади калин регъуьда тӀиш).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / dürtmə