* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. məh. İçində qatıq, ayran və s. saxlamaq üçün qoyun və ya keçi dərisindən torba. Çatdılar obaya, ey qatıq satan; Hər eyməyə tökmüşdülər üç qazan. Q.Zakir. Həmişə mal-qara örüşdən qayıdanda həyətə çıxıb, əli belində, qulluqçulara göstəriş verən, inəklərin südünü bir yana yığdırıb eyməyə çəkdirən … Zərnigar xanım indi yerindən tərpənmədi. İ.Şıxlı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / eymə1 Dilimizdə dərini aşılamaq üçün “закваска” mənasını verən ey sözü olub, eymə həmin kəlmə ilə qohumdur və ad-feil omonimi kimi işlədilib. Qabaqlar aşı maddəsi kimi ayrandan da istifadə edilib. Ola bilsin ki, ey “ayran”la qohum sözdür. Eymə -içində ağartı saxlamaq üçün aşılanmış, tüksüz dəriyə deyirlər. Deməli, ey (aşılamaq) kəlməsi zəminində əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / eymə2 сущ. бурдюк (мешок из бараньей шкуры, служащий для хранения масла и др. молочных продуктов)
Azərbaycanca-rusca lüğət / eymə1 сущ. нугъ. тагъар, хпен ва я цӀегьрен хамуникай авунвай чанта (къене къатух, ттугъ хуьн патал).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / eymə(Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Gədəbəy, Goranboy, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Ucar, Zərdab) bax eğmə. – Eymənin şoru qufquro:lor, əmə motalınkı yox (Gədəbəy); – Eymədə qatıx saxlanır (Ağcabədi); – Ağartıyı eyməyə yığırıx yaxşı qalır (Basarkeçər); – Eymə, ya tejən bir sözdü (Qazax); – A kişi, birəz eymədən pendir gəti (Goranboy); – Şoru eyməyə yığajam (Ucar)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.