* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. [türk.] 1. Yalqız qalmış, tək qalmış; yoldaşsız, dostsuz, kimsəsiz. 2. Misilsiz, misli olmayan, tayı-bərabəri olmayan. [Xəyyam:] Söylə, ey sevgili, eşsiz mələkim; Kim zəhər qatdı gülər ömrünə, kim?! H.Cavid.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / eşsiz1 прил. устар. 1. не имеющий партнёра, напарника 2. бесподобный, не имеющий себе подобного, равного
Azərbaycanca-rusca lüğət / eşsiz1 [türk.] прил. 1. тек амай, ялгъуз амай; юлдаш (дуст, са касни) авачир; 2. тай-барабар авачир, тай авачир.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / eşsiz