* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 [ər.] 1. is. Sevinc, şadlıq, könül açıqlığı. Analıq fərəhi. Fərəhdən ağlamaq. – İnsanın təbiətində iki ümdə xasiyyət qoyulubdur: biri qəm, biri fərəh; ağlamaq əlaməti-qəmdir, gülmək əlaməti fərəhdir. M.F.Axundzadə. Etibar yeridikcə; Fərəhindən az qala; Uçacaqdı bu saat. İ.Səfərli. 2. Fərəhlə şəklində zərf – sevinərək, şadlanaraq, fərəhlənərək; sevincək, şad, sevinə-sevinə. Fərəhlə demək. Fərəhlə oğluna baxmaq. – Analar fərəhlə baxırlar sənə; Körpə balaların gülür gözləri. N.Rəfibəyli. O qəlbən keçmişdir burdan yüz kərə; Baxmış iftixarla, baxmış fərəhlə. N.Xəzri.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / fərəh1 FƏRƏH – KƏDƏR Uşağı yemək böyütməz, fərəh böyüdər (Ata. sözü); Kəndimizi kədər bürüdü (M.İbrahimov).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / fərəh2 сущ. радость: 1. чувство удовольствия, удовлетворения; отрада. Ananın fərəhi радость матери, fərəh ifadə etmək выражать радость; fərəh hissi чувство радости, fərəhdən nitqi tutuldu (он) онемел от радости 2. тот, кто (или то, что) доставляет удовольствие, радость
Azərbaycanca-rusca lüğət / fərəh1 i. joy, gladness, rejoicing; delight; ~(in)dən ağlamaq to cry / to weep* with / for joy; Ürək fərəhlə doludur The heart fills with joy
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / fərəh1 is. joie f ; allégresse f ; ~dən ağlamaq pleurer vi de la joie
Azərbaycanca-fransızca lüğət / fərəh1 [ər.] 1. сущ. хвешивал, шадвал; fərəhdən ağlamaq хвешивиляй шехьун; 2. fərəhlə нареч. шад яз, хвеши яз, хвешиз-хвешиз; шад(диз); шаддаказ, хвешидаказ.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / fərəh