* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Planet sisteminin işıq və istilik verən, közərmiş böyük şar şəklində olan mərkəzi göy cismi; gün. Günəş işığı. Günəş də batanda rəngi saralır. – Toztorpaq göyün üzünü elə bürümüşdü ki, günəş görünmürdü. A.Şaiq. □ Günəş saatı – günəş işığı vasitəsilə vaxtı təyin etmək üçün siferblatlı cihaz. Günəş sistemi – Günəş və onun ətrafındakı planetlərdən ibarət göy cisimlərinin hamısı birlikdə. Şairi küsdürən dünyanı üzüb; Günəş sistemindən atmaq da azdır! M.Araz. 2. Günəşin verdiyi işıq, istilik. Muğan günəşi adamı yandırırdı. M.İbrahimov. □ Günəş vannası – müalicə məqsədilə bədəni açıq havada, günəş şüaları altında saxlama. 3. məc. Klassik şeirdə və folklorda gözəlin sifəti günəşə bənzədilir (adətən tərkiblərdə işlədilir). Günəş camallısan, gül yanaq ilən; Mən incəlib yengi aya dönmüşəm. M.P.Vaqif. O gül cəmalını, bilməm, nə üzlə vəsf eləyim; Günəş deyim, gözəlim, ya deyim sitarə sənə?! Ə.Vahid. ◊ Günəşi batmaq – süqut etmək, əvvəlki şan-şöhrətini itirmək; inkişafdan qalmaq. Günəş gülmək (gülümsəmək) şair. – sevinmək, ruhlanmaq. Seyranə çıxıb dağda, çəməndə; Güldükcə günəş mən də gülərdim. H.Cavid. Təbiət dirçəldi, həyəcana gəldi; Günəş gülümsündü dağlar başından. B.Vahabzadə. Günəşi salamlamaq şair. – günəş doğan zaman oyaq olmaq, günəşin çıxmasını görmək. Keşikçilər günəşi salamlayır, şəhər üzərində açılan yeni, gözəl bir səhərin müjdəçisi olurlar. H.Seyidbəyli. Günəşin altı – dünya, aləm. [Qoca:] Lakin günəşin altında heç bir şey baqi deyil. Çəmənzəminli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / günəş1 Ən qədim forması güyəş kimi olub. Kuy (küy, köy) sözü “işıq” (qaqauzlarda günəş sözünü ruscaya “свет” kimi tərcümə ediblər), “od”, “yanmaq” mənalarını əks etdirib və indi də kösöv, köz, kömür tipli sözlərdə özünü hifz edir. Günəşin mənşəyi haqqında iki mülahizə söyləmək olar: 1. Küy (gün) və işıq sözlərinin (sinonimlərin) birləşməsindən əmələ gəlib, sonra kuyəş, nəhayət, günəş şəklinə düşüb, yəni günəş “işıq saçan” deməkdir. Rus dilində də солнце sözünün mənşəyi “işıq” (свет) anlayışı ilə bağlı şərh olunub. 2. sözün kökü küy (gün) –“od”, “işıq” deməkdir, -əş isə “yoldaş” mənasını verən sözdür, yəni günəş –“od yoldaşı”, “oda oxşayan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / günəş2 GÜNƏŞ Günəş yenicə batmışdı (M.İbrahimov); AFTAB (kl.əd.) Ey aləmi münəvvər edən cürmi afitab; Müşkati-şölədir şəbəfruzi-mahitab (M.Hadi); GÜN Gün batsa da, hava hələ işıq idi (H. Abbaszadə); XURŞİD (kl.əd.) Doğar xurşudi-hürriyyət, bütün azad olar aləm (M.Ə.Sabir); MEHR (kl.əd.) Dilbəra, gül görmədim gülşəndə rüxsarın kimi; Mehrü mah olmaz fələk, yüzündə rüxsar kimi (Xətayi); ŞƏMS (kl.əd.) Saçın rəngidir, çün leylətülqədr; Cəmali-nuri-şəmsi xavərdir (Xətayi).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / günəş2 I сущ. солнце: 1. небесное светило, вокруг которого вращается Земля и другие планеты солнечной системы. Parlaq günəş яркое солнце, günəşin işığı свет солнца, Günəş ətrafında вокруг Солнца, günəş qalxır солнце поднимается, günəş qızdırır солнце греет, batan günəş заходящее солнце; Günəşin tutulması астр. затмение Солнца 2. свет, тепло, излучаемые этим светилом. Qaynar günəş жгучее солнце, cənub günəşi южное солнце, axşam günəşi вечернее солнце, payız günəşi осеннее солнце, günəşin qabağını tutmaq заслонять солнце, günəşdən gizlənmək прятаться от солнца 3. перен. кто-л. сравниваемый с солнцем, такой, как солнце (о человеке) II прил. солнечный: 1. относящийся к Солнцу. Günəş enerjisi солнечная энергия, günəş şüaları солнечные лучи 2. основанный на использовании энергии Солнца. Günəş batareyası солнечная батарея, günəş saatı солнечные часы; günəş vannası солнечная ванна ◊ günəşi batıb kimin закатилось солнце чьё
Azərbaycanca-rusca lüğət / günəş1 I. i. (the) sun; ~ altında in the sun; ~də qızınmaq to bask in the sun; özünü ~ə vermək to sun oneself; ~in köməyi ilə / vasitəsilə by the sun; (istiqamət) with the sun, clockwise; ~in əksinə (istiqamət) against the sun, counter-clockwise; Günəş çıxıb / doğub The sun has risen; Günəş batıb The sun has set II. s. sun elm. solar; ~ işığı sunlight, sunshine; ~ şüası sun beam; ~ tutulması solar eclipse; ~ sistemi solar system; ~ ləkəsi astr. sun-spots pl.; ◊ ~ vannası sun-bath; ~ saatı sun-dial
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / günəş1 is. soleil m ; ~ altında sous le soleil ; özünü ~ə vermək prendre un bain de soleil, lézarder au soleil ; ~ tutulması éclipse f du soleil ; ~ sistemi système m solaire ; ~ saatı cadran m solaire
Azərbaycanca-fransızca lüğət / günəş1 сущ. 1. Рагъ (планета); // ракъинин (мес. экв); günəş saatı ракъинин сят (ракъинин экуьналди вахт тайин ийидай циферблат алай прибор); günəş sistemi ракъинин система (Рагъ ва адан элкъверда авай вири планетаяр санал); 2. ракъини гузвай экв, чимивал; günəş vannası ракъинин ванна (ракъинин экуьналди, рагъ гуналди беден сагъар хъувунин къайда); 3. пер. фолькл. клас. ракъиниз тешпигь авун (гуьзелдин ччин); ** günəşi batmaq рагъ акӀун, эвелан тӀвар-ван амукь тавун; кьулухъ галамукьун, гуьгъуьна амукьун; günəş gülmək (gülümsəmək) шаир. хвеши хьун, руьгь акатун, шад хьун; günəşi salamlamaq шаир. ракъиниз салам гун, рагъ акьадамаз уях хьун, рагъ акун; günəşin altı ракъинин кӀаник пад, дуьнья, алем.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / günəş