* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Haraya gələn, köməyə gələn, özünü haraya çatdıran, yaxud dalaşanları gəlib ayıran adam. [Cabbar bəy:] Zalım oğlu istəyirmiş barmağını salıb biçarə arvadın gözünü töksün, harayçı qoymayıb… N.Vəzirov. Bir azdan sonra harayçı tökülüb, kərbəlayını baş-gözünün qanı axa-axa götürüb getdilər. Çəmənzəminli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / harayçı2 сущ. 1. тот, кто спешит на помощь 2. тот, кто спешит разнимать, разнять дерущихся людей
Azərbaycanca-rusca lüğət / harayçı1 сущ. куьмекдайди, къакъуддайди (гьарайдиз, куьмекдиз ва я кикӀизвайбур къакъудиз атанвай кас).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / harayçı