* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2004 | ••••••••• | 2.36 |
2005 | ••••• | 1.35 |
2006 | •••••••••• | 2.70 |
2007 | •••• | 0.85 |
2008 | •• | 0.49 |
2009 | •••••••••••••••••• | 4.96 |
2010 | •••••••••••••••••••• | 5.63 |
2011 | •••••• | 1.63 |
2012 | ••••••••• | 2.50 |
2013 | •••••••••••• | 3.36 |
2014 | ••••• | 1.20 |
2015 | •• | 0.34 |
2016 | •••••••• | 2.08 |
2017 | ••••••••• | 2.44 |
2018 | •••• | 1.05 |
2019 | •••••• | 1.67 |
2020 | •••• | 0.93 |
1 is. 1. Avropa, Asiya və Afrikada köçəri və yarımköçəri qruplar halında yaşayan və əslən hindistanlı olan bir xalq. Qaraçı köçü. – Zəlzələdən iki gün qabaq bir dəstə qaraçı bu şəhərin kənarında çadır qurub düşmüşdü. S.S.Axundov. 2. məc. dan. Qışqırıqçı, küy-kələkçi, həyasız mənasında. 3. məc. dan. Xəsis mənasında. 4. məc. Yolçu, dilənçi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qaraçı1 Bu saz havasının 2-ci adı el havasıdır. Qara da “el” deməkdir, sinonim sözlərdir. Gün də (elim-günüm) “xalq” deməkdir. 1,2 və 4-cü misraları qafiyələnən şeir növünə ölən deyiblər. Xalq mahnısı ifadəsinin əvəzinə, Qara ölən işlədilib. Müğənniyə ölönçü deyiblər və s. Deməli, qara sözünün bir mənası “xalqdır, eldir”, saz havası da ona görə Qaraçı adlandırılıb; “el havası”, “xalq havası” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / qaraçı2 Qara sözünün bir mənası “insan qrupu” deməkdir, görünür, qaraçı “topa halında yaşayan” anlamını əks etdirir. Deyirik: filankəs qaraçı adamdır; qaraçılıq eləmə və s. Qaraçı sözünün qədim mənası “qarayayovuşmaz (burada qara “camaat” mənasındandır), adamdan qaçan, səs-küy qoparan, kölgəsindən hürkən” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / qaraçı1 QARAÇI – SAKİT Yoxsa o mənim saçlarımı yolar, yaman qaraçı arvaddır (C.Əmirov); – Yox, atacan, bəzən mənim kimi sakit adamların kini daha böyük olur (S.Qədirzadə).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / qaraçı1 QARAÇI I is. Köçəri və yarımköçəri həyat keçirən bir xalq. QARAÇI II sif. dan. Qışqırıqçı, küy-kələkçi, həyasız. Yoxsa, o mənim saçlarımı yolar, yaman qaraçı arvaddır (C.Əmirov).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / qaraçı1 1. цыган; 2. нищий; 3. перен. крикун; 4. перен. жадный; 5. цыганский;
Azərbaycanca-rusca lüğət / qaraçı2 1 I сущ. 1. цыган, цыганка (представитель народности, живущей кочевыми группами); qaraçılar цыгане; qaraçı balası: 1) цыганёнок 2) шутл. чумазый ребёнок 2. нищий (тот, кто выклянчивает, выпрашивает) 3. крикун, крикунья II прил. 1. цыганский. Qaraçı dili цыганский язык, qaraçı köçü цыганский табор, qaraçı mahnıları цыганские песни, qaraçı həyatı цыганская жизнь 2. жадный, скупой ◊ qaraçı kimi yaşamaq жить как цыган 2 сущ. “Гарачы” (название одного из лирических ашугских мелодий)
Azərbaycanca-rusca lüğət / qaraçı1 I. i. 1. gipsy; 2. beggar; 3. məc. shouter, brawler; (uşaq) squaller; crybaby II. s. 1. gipsy; ~ dili gipsy, the gipsy language; ~ dilində danışmaq to speak* gipsy; ~ köçü band; 2. gipsyish
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / qaraçı1 is. 1) bohémien, -ne, gitan, -e ; 2) mendiant m, -e f ; 3) crillard m, braillard m ; 4) avare m
Azərbaycanca-fransızca lüğət / qaraçı1 сущ. 1. къарачи; // къарачийрин (мес. куьч); 2. пер. рах. алаз-алачиз гьарай-эвер кутадай, ван-гьарай ттвадай, гьаясуз (кас); 3. пер. рах. гъил кӀеви, мискьи (кас); 4. пер. къекъвераг.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qaraçı(Bakı, Basarkeçər, Gədəbəy, Qazax) xəsis. – Güli yaman qaraçı adamdu (Bakı); – Qaraçı adammış Məsdan kişi, eləjənə quru tə:rifi varmış arada (Gədəbəy); – O çox qaraçı adamdı, bir adam onnan xeyir görmüyüf (Basarkeçər)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.