* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. bot. İsti yerlərdə bitən, ətirli çiçəkləri olan ağac və bu ağacın dərisi sərt, əti ağ un halında olan meyvəsi. İydə 8-10 metrə qədər, bəzən alçaqboylu, qışda yarpağı tökülən ağacdır. Çiçəkləri ətirlidir, mayda açılır, meyvəsi avqustda yetişir və yeyilir. H.Qədirov. Faytonumuz yenə də iydə ağaclarının kölgəsi ilə örtülmüş çala-çuxur yollarla gedirdi… M.S.Ordubadi. İydənin ətri indi daha kəskin duyulurdu. İ.Əfəndiyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / iydə1 Bunu çöl zeytunu adlandırıblar. Çiçəyinin ətri əsasında adını yidə (yid –“iy” demək olub) qoyublar. Yıdan –“iyverən”, yıdlıq –“ətirli” mənalarında işlədilmiş sözlər olub, iydə sözü yidan (iy verən) kəlməsinin dəyişmiş formasıdır (Bəzən Xalidə adını da iydə sözü ilə bağlayırlar. Guya üzündəki xal iydənin meyvəsini xatırladır. Əslində, bu, xalid sözü ilə bağlıdır). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / iydə2 I сущ. бот. лох, пшат, джидда: 1. кустарник или дерево из сем. лоховых. İydə gülünün ətri аромат цветка лоха 2. плод этого кустарника II прил. лоховый. İydə kolu лоховый куст
Azərbaycanca-rusca lüğət / iydə1 сущ. бот. игида (игид ттар ва адан емиш); // игидадин (мес. ттар).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / iydə