* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2003 | ••••••••••••• | 4.33 |
2004 | ••••••••• | 3.03 |
2005 | •••••••••• | 3.37 |
2006 | •••••••••••••••••• | 6.08 |
2007 | ••••••••• | 2.75 |
2008 | ••••••••• | 2.92 |
2009 | ••••••••••• | 3.68 |
2010 | ••••••••••••• | 4.08 |
2011 | •••••••••••••••••••• | 6.78 |
2012 | ••••••••••••• | 4.13 |
2013 | •••••••••••• | 3.94 |
2014 | •••••••• | 2.40 |
2015 | ••••••• | 2.21 |
2016 | ••••• | 1.56 |
2017 | •••• | 1.30 |
2018 | •••••• | 1.80 |
2019 | ••••••• | 2.09 |
2020 | ••••• | 1.59 |
1 [fr.] 1. Keçmiş SSRİ-də: üzərinə ictimai-siyasi, təşkilati və inzibati vəzifələr həvalə olunmuş rəhbər şəxs (1918-1946-cı illərdə). // Hərbi hissənin döyüş qabiliyyəti və siyasi vəziyyəti üçün komandirlə bərabər cavab verən siyasi rəhbəri (1918-1942-ci illərdə). □ Batalyon (polk, divizion və s.) komissarı – 1935-1942-ci illərdə sovet ordusunda hərbi-siyasi işçilərin fərdi adı. Hərbi komissar – hərbi komissarlığın başında duran şəxs, hərbi komissarlığa rəhbərlik edən, hərbi vəzifəlilərin uçotu, orduya çağırışı və s. işlərlə məşğul olan adam. Rayon hərbi komissarı. Xalq komissarı – 1918-1946-cı illərdə hökumət üzvü, xalq komissarlıqlarından birinin başında duran adam. 2. Xarici ölkələrdə: polis vəzifəsini görən məmur. 3. XVII əsrin axırında Fransa burjua inqilabı dövründə: müxtəlif tapşırıqlarla departamentlərə və qoşun hissələrinə göndərilən Konvent nümayəndəsi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / komissar2 I сущ. истор. комиссар: 1. руководящее лицо с общественно-политическими, организационными, административными полномочиями (1918-1946 гг.) 2. лицо, уполномоченное вместе с командиром воинской части обеспечивать боеспоспобность (1918-1942 гг.) 3. в европейских странах и в России 18-19 вв.: чиновник, выполнявший полицейские функции 4. во время французской буржуазной революции конца XVIII в. – уполномоченный Конвента 5. в зарубежных странах: высший чин полиции II прил. комиссарский. Komissar vəzifəsi комиссарская должность; batalyon (polk) komissarı батальонный (полковой) комиссар (персональное звание военно-политических работников в Советской Армии в период 1935-1942 гг., а также лиц, имевших это звание); xalq komissarı народный комиссар (член советского правительства, возглавлявший до 1946 г. один из народных комиссариатов); hərbi komissar военный комиссар (лицо, возглавляющее военный комиссариат и ведающее учетом военнообязанных, призывом в армию)
Azərbaycanca-rusca lüğət / komissar1 is. commissaire m ; hərbi ~ chef m du bureau de recrutement
Azərbaycanca-fransızca lüğət / komissar1 [fr.] комиссар; hərbi komissar военком (военный комиссар); xalq komissarı халкьдин комиссар (нарком).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / komissar