* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] köhn. 1. din. Allaha dua və səna etmə; dua-niyaz. [Ay:] Mən Həzrət Musanın Turda minacatlarını eşitmişəm. Ə.Haqverdiyev. 2. Klassik Şərq ədəbiyyatında Allaha xitabən dua və niyaz mahiyyətli şeir. Dərviş nə minacat isə başladı. A.Divanbəyoğlu. 3. Azan çəkməklə əhaliyə verilən xəbər; car. Sübh olcaq çavuşun minacatı kəndi əhatə eləyib, gah o məhəllədən səsi gəlir, gah bu məhəllədən. C.Məmmədquluzadə. Minacat səsinin təsiri altında Həsən gözlərini qaldırıb göydəki ulduzlara tamaşa etdi. B.Talıblı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / minacat2 сущ. религ. 1. молитва, моление, обращение к Богу 2. изложенная в стихотворной форме молитва к Богу 3. молитва, распеваемая громко, с целью оповещения о каких-л. значительных событиях (о чьей-либо смерти и пр.)
Azərbaycanca-rusca lüğət / minacat1 [ər.] сущ. куьгьн. минажат (1. дин. Аллагьдиз дуьа авун; дуьа-нияз; 2. РагъэкъечӀдай патан зариятда Аллагьдиз хитаб ийидай хьтин шиир; 3. азан гуналди жемятдив агакьардай хабар).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / minacat