mənafe sözü azərbaycan dilində

1 is. [ər. “mənfəət” söz. cəmi] 1. Mənfəət, fayda, nəf, xeyir. Mənim dediyim budur ki, pul qazanmaqda sairlərinin mənafeyinə əl uzatmayasan. Ü.Hacıbəyov. 2. Bir kəsin, bir şeyin rifahını təşkil edən, onun xeyrinə olan, ehtiyac və tələblərinə xidmət edən şey. Sinfi mənafe. Şəxsi mənafeyi cəmiyyətin mənafeyi ilə uzlaşdırmaq.

2 MƏNAFE’ ə. «mənfəət» c. 1) mənfəətlər; 2) t. maraq.

3 fərdlərin, sosial bliklərin \ hərəkətlərinin sosial davranışını müəyyən edən səbəb.

1 Ərəbcə nəf (qazanc, fayda)və mənfəət sözləri ilə qohumdur, mənası “fayda”dır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

1 fayda — gəlir — xeyir — qazanc — sərfə — mənfəət

1 интерес, выгода

2 сущ. интерес (обычно во мн. ч. интересы): 1. то, что составляет благо кого-л., чего-л., служит на пользу. İctimai mənafe общественные интересы, şəxsi mənafe личные интересы, xalqın mənafeyi интересы народа, işin mənafeyi naminə в интересах дела; dövlətin mənafeyi интересы государства, vətəndaşların mənafeyi интересы граждан, mənafeyinə toxunmaq затрагивать интересы чьи-л. 2. выгода. Öz mənafeyini güdmək действовать в своих интересах

1 i. interest; advantage, benefit; dövlət ~yinə in the interest of the State; ümumi ~ the public interest; Burada heç bir mənafe yoxdur Nothing is gained by it; Bu sizin mənafenizədir It is to / in your interest, It is to your benefit

1 is. intérêt m ; avantage m ; ümumi ~ intérêt public, intérêt général ; dövlət ~yində dans l’intérêts de l’Etat ; öz ~yinə uyğun hərəkət etmək agir dans son intérêt ; öz ~yinə zidd hərəkət etmək agir contre son intérêt

1 [ər. “mənfəət” söz. cəmi] сущ. 1. менфят, файда, хийир; 2. са затӀунин, са касдин хийирдиз тир, адан игьтияж ва тӀалабриз хидмет ийидай затӀ; интересар.