* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. məh. 1. Çay və bulaq ətrafındakı palçıqlı su, lığ. Soyunun, dizə qədər çirmənin, bu gölməçələri gəzin, donuz qaramaya girdi. S.Rəhimov. Bəhram ayağını üzəngiyə qoyub minmək istərkən yəhər çevrildi, o da böyrü üstə qaramaya yıxıldı. Ə.Vəliyev. 2. Qapaz. Başına bir qarama saldı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qarama1 сущ. нугъ. 1. жими кьар, лемкье, лил (вацӀун, вирин, булахдин къерехда); 2. лапӀаш (кьилиз вегьидай).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qaramaI (Cəbrayıl, Gəncə, Kürdəmir, Qazax, Qarakilsə, Şəmkir, Zəngilan) palçıq, lehmə. – Yağış yağanda qarama dizə çıxer (Qazax); – Üsdüm qaramadı, belə heça: na gedəmmərəm (Şəmkir) II (Zəngibasar) əl ilə başa vurulan zərbə
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.