qoparmaq sözü azərbaycan dilində

1 f. 1. Dartaraq və ya çəkərək bir şeyin bir hissəsini ayırmaq, kəsmək, üzmək, qırmaq. Bloknotdan bir vərəq qoparıb yazdım. Ağacın budağını qoparmaq. – [Buğaç] belindəki xəncəri qoparıb, qəbzəsi ilə onun gicgahına bir zərbə vurdu. M.Rzaquluzadə. Ayna əyilərək çiçəkləri qoparırdı. Ə.Məmmədxanlı. // Bütöv bir şeyi başqa bir şeylə vurmaqla və ya dartmaqla onun bir parçasını, bir hissəsini ayırmaq, sındırmaq, aralamaq. Qənddən bir tikə qopar. Toyuğun budunu qoparıb yedi. Çaynikin lüləyini qopardı. – Kişi çörəkdən bir qulaq qoparıb, etinasız və hətta acıqlı bir hərəkətlə yerə atdı. M.İbrahimov. 2. Yapışmış şeyi yapışdığı yerdən dartıb ayırmaq, çəkib ayırmaq, aralamaq. Divarın kağızını, suvağını qoparmaq. Yaranın qartmağını qoparmaq. Dırnağını qoparmaq. – Bunlardan bəziləri əllərində ling, iri daşı yerindən qoparıb, çayın içinə yumalayırdılar. Ə.Vəliyev. // Kökündən çıxartmaq, yerindən oynatmaq. Külək ağacı yerindən qopardı. – Kişilər himməti dağı qoparır; Kişi ol, dağ qopar həmiyyət ilə. M.Ə.Sabir. Çay bəzən dağ boyda böyüyür, köklü ağacları qoparıb gətirir, öz igidliyindən həzz alır kimi şikarını atıb-tuturdu. Ə.Vəliyev. // Dartıb çıxarmaq. At qabaq əllərini qaldırdı göyə və az qaldı noxtanı Kərbəlayı Qasımın əlindən qoparsın. C.Məmmədquluzadə. 3. məc. Ayırmaq. Ayna gözlərini xalçadan qopardı. Ə.Məmmədxanlı. 4. Birindən bir şeyi zorla, yaxud hiylə ilə almaq, ələ keçirmək, əldə etmək. O, deyəsən, yenə bir şey qoparmaq istəyir. 5. Mübarizə, inadla çalışmaq, əlləşmək, yaxud təhdid, icbar nəticəsində əldə etmək. 1905-ci ildə xalqın qoparmış olduğu xırda siyasi azadlıqları çar mütləqiyyəti yenidən geri almaq istəyirdi. M.S.Ordubadi. 6. Bir sıra isimlərə qoşularaq, qaldırmaq, etmək, salmaq, yaxud ismin göstərdiyi hərəkətə, işə başlamaq mənasını ifadə edir; məs.: fəryad qoparmaq, gurultu qoparmaq, vəlvələ qoparmaq, haray qoparmaq.

1 ayırmaq — kəsmək — üzmək — qırmaq

1 глаг. 1. отрывать, оторвать. Düyməni qoparmaq оторвать пуговицу 2. отторгать, отторгнуть. Özgə torpaqlarını qoparmaq отторгнуть чужие земли 3. отламывать; отломить (ветку дерева и т.п.) 4. отклеивать, отклеить. Markanı qoparmaq отклеить марку 5. отбивать, отбить (глыбу, пласт чего-л., носик у чайника) 6. сдирать, содрать. Ağacın qabığını qoparmaq (soymaq) содрать кору с дерева 7. срывать, сорвать (цветок, плоды). Gül qoparmaq сорвать цветок, alma qoparmaq сорвать яблоко 8. вырывать, вырвать. Külək ağacları kökündən qoparırdı ветер вырывал деревья с корнем, dəftərin vərəqini qoparmaq выдрать (вырвать) страницу из тетради 9. выдёргивать, выдернуть (зуб и т.п.) ◊ qiyamət qoparmaq поднимать, поднять шум, суматоху, скандал, бучу; səs-küy qoparmaq поднять шум; поднять крик; vəlvələ qoparmaq вызвать страх; pul qoparmaq kimdən сдирать, содрать, выманивать, выманить деньги у кого; ürəyini qoparmaq сильно напугать кого-л.

1 f. 1. to tear* (d.) away / down / off; (çiçəyi, meyvəni və s.) to pick (d.), to pluck (d.) of; (yapışdırılmış kağızı) to unstick (d.); 2. to pull out (d.), to tear* out (d.); (bitkini) to pull up; alağı kökündən ~ to pull up the weeds by the roots, to tear* up the weeds by the roots; ◊ qiyamət ~ to kick up a row, to make* a row, to set* up a clamour; ◊ ürəyini ~ to frighten deadly; ◊ pul ~ to rush / to squeeze money, to extort money from

1 f. arracher vt, enlever vt, déraciner vi, déterrer vt ; cueillir vt, décoller vt

1 гл. 1. акъудун; ялна акъудун (мес. гапур); // атӀана, къазунна акъудун (мес. дафтардай ччар); // пунарай акъудун (мес. гару ттар); 2. атӀун (мес. цуьк); 3. алудун; ялна алудун (мес. обояр, чкал, кьазбун, вечрен ютур); галудун; хун, хана (яна, ялна) са кӀус ва я са пай алудун (мес. шекердилай); хана галудун (мес. ттаран хел); 4. пер. алудун (мес. вилер килигзавай затӀунилай); 5. гужалди ва я алцурна къачун, гъилик авун; акъудун (мес. пул); ** həşir qoparmaq кил. həşir; qiyamət qoparmaq кил. qiyamət.

1 koparmak