* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. [ər. qəm və fars. …xar] klas. bax qəmküsar. Ey munisi-ruzigarım ana! Qəmxarü qəmküsarım, ana! Füzuli. Düşmüşəm bir halə sənsiz natəvanü zar olub; Kim, əcəl yanımdan ayrılmaz, mana qəmxar olub. Kişvəri. Nə qədər var cahan, var olasız; Millətin dərdinə qəmxar olasız! A.Səhhət.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qəmxar1 Xalq arasında qahmar kimi də işlədilir. “Qəm yeyən, yəni qəmə şərik olan” deməkdir. Birinci komponent ərəbcədir, ikinci isə farsca. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / qəmxarərəb. qəm, fars. ...xar Birinin dərdini çəkən, qəminə qalan, qəm yoldaşı; qəmküsar. Baş götürüb ayağına gəlmişəm, Soltanım, Leylini səndən istərəm, Özüm üçün səni qəmxar bilmişəm. Soltanım, Leylini səndən istərəm. (“Leyli və Məcnun”)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıə. və f. bax qəmküsar.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti