Azov səfərləri (1695–1696)
Azov səfərləri (rus. Азо́вские похо́ды) — 1686–1700-cü illərdə Rusiya–Osmanlı müharibəsi zamanı Azov dənizinə və Qara dənizə çıxmaq üçün I Pyotrun Azov qalasına hərbi səfərləri. 1695-ci ildə baş tutmuş birinci səfər ordunun pis təşkili və donanmanın olmaması üzündən müvəffəqiyyətsizliyə uğramışdır. 1696-cı ildə rus ordusu ikinci səfərə başlamışdır. Azov donanmasının, Don və Ukrayna kazaklarının köməyi ilə 19 iyunda Azov qalası alınmışdır. Azov səfərləri Rusiyanın dəniz dövlətinə çevrilməsinin başlanğıcı olmuşdur.
== İstinadlar ==
== Əlavə ədəbiyyat ==
Гордон П. Дневник. 1690—1695 / Ред. М. Р. Рыженков. М.: Наука, 2014.
Rusiya Antarktida səfərləri siyahısı
Rusiya Antarktida səfərləri siyahısında Rusiya Federasiyasının Antarktidaya etdiyi bütün səfərlərini görə bilərsiniz. Sovetlər Birliyi dövründəki səfərlər üçün bax: Sovet Antarktida səfərləri. Antarktidadakı Rusiya fəaliyyətləri üçün bax: Rusiya Antarktida səfərləri.
Sovet Antarktida səfərləri siyahısı
Sovet Antarktida səfərləri siyahısında Sovetlər Birliyi dövründə Antarktidaya edilən bütün səfərlər qeyd olunmuşdur . Rusiya Federasiyası dövründəki edilən səfərlər üçün bax: Rusiya Antarktida Seferleri. Antarktidadakı Sovet fəaliyyətləri üçün bax: Sovet Antarktida səfərləri.
İlham Əliyevin xarici ölkələrə etdiyi səfərlərin siyahısı
Bu məqalə Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin prezidentliyi dövründə etdiyi beynəlxalq rəsmi və iş səfərlərinin siyahısından ibarətdir.
İlham Əliyev ilk dəfə 2003-cü il oktyabrın 15-də 76,84%, ikinci dəfə 15 oktyabr 2008-ci ildə 88,73%, üçüncü dəfə 9 oktyabr 2013-cü ildə 84,54%, dördüncü dəfə 11 aprel 2018-ci ildə 86,02% və beşinci dəfə 7 fevral 2024-cü ildə 92,12% səs toplayaraq Azərbaycan Respublikasının Prezidenti seçilmişdir.
Prezident 2003-cü il oktyabr ayının 31-dən 2009-cu ilin iyun ayının 20-dək dünyanın 40 ölkəsinə 114 dəfə səfərə getmişdir. Bu səfərlərin 44-ü dövlət və rəsmi, 70-i isə işgüzar səfərlər olmuşdu. Səfərlərin 75 faizi Avropa ölkələrinin payına düşür. Belə ki, Prezident İlham Əliyev bu dövrdə Rusiya Federasiyasında 19, Türkiyə Cümhuriyyətində 10, Gürcüstanda 6, İran İslam Respublikasında 3 dəfə səfərdə olmuşdur. o, həmçinin 7 dəfə Fransaya, 5 dəfə Polşa və Qazaxıstana, 4 dəfə Rumıniya və İsveçrəyə, 3 dəfə Almaniya, Belçika və Səudiyyə Ərəbistanı Krallığına, 2 dəfə ABŞ, Macarıstan, Yunanıstan, Slovakiya, İtaliya, Çin, Belarus, Tacikistan, Vatikan və Litvaya səfərə getmişdir. Prezident bu dövrdə, həmçinin, Küveyt, Çexiya, Özbəkistan, Pakistan, Böyük Britaniya, Moldova, Xorvatiya, Bolqarıstan, Yaponiya, Latviya, Birləşmiş Ərəb Əmirlikləri, Cənubi Koreya, Misir, İordaniya, Finlandiya və Türkmənistan dövlətlərinin hər birində bir dəfə səfərdə olmuşdur.
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti həm xarici ölkələrə səfərləri zamanı, həm də Azərbaycana qonaq gəlmiş xarici ölkələrin dövlət, hökumət və parlament rəhbərləri, beynəlxalq təşkilatların rəhbərləri və nümayəndələri ilə çox intensiv görüşlər keçirmiş, müzakirələr aparmışdır. Dövlət başçısı bu səfərləri zamanı dövlət, hökumət və parlament rəhbərləri ilə 254 görüş və qəbul, beynəlxalq təşkilatların rəhbərləri və nümayəndələri ilə 64 görüş və qəbul, ümumilikdə 486 görüş və qəbul keçirmişdir.
Şərqi Ərəbistan səfərləri (1808-1811)
Şərqi Ərəbistan səfərləri və ya Sadiq Xanın Vəhhabilərə Qarşı Kampaniyası (fars : جنگ قاجار — وهابی ها). Müharibə təxminən 1812–1814-cü illərdə Qacarlarla Omanlılar arasında vəhhabilərə qarşı olub.
== Fon ==
1802-ci ildə Vəhhabilər Kəbəlaya hücum edib, buradaki Şiələri qətlə yetirdilər. İmam Hüseynin türbəsinin zərər görməsi Şiələr üçün son nöqtə oldu. Oman sultanı Said ibn Sultan Qacarlardan kömək istədi və uzun çəkən danışıqlardan sonra Fətəli şah Qacar Vəhhabilərə qarşı Omanlılarla birləşməyə razı oldu.
== Qacarların Ərəbistana yürüşü ==
Fəth Əli şahın əmri ilə, Sə'ədi xanın başçılığı altında üç min döyüşçüdən ibarət böyük bir qoşun yığıldı. Bu qüvvə Bərkəyə doğru irəlilədi və hər iki tərəf birləşmiş qüvvələrə komandanlığı Səid ibn Sultanın öz üzərinə götürməsinə razılaşdılar. Səid ibn Sultanla Qacar şahının ittifaqının yaratdığı təhlükəni qabaqcadan hiss edən Diriyyə əmiri Səud ibn Əbdüləziz dostluq əlaqələri qurmaq və gözlənilən səfərin qarşısını almaq üçün şaha elçi göndərdi. Buna baxmayaraq, şah Səid ibn Sultanın tərəfində durmaya davam etdi və sərkərdə Sə'ədi xana göstəriş verdi ki, Səid ibn Sultanı üç min qacar süvari ilə geri qayıdarkən müşayiət etsin. Bu qüvvə 1812-ci ilin əvvəllərində Bərkəyə çatdı.
