* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2002 | ••••••••••••••• | 17.13 |
2003 | •••••••••••••••••• | 20.87 |
2004 | ••••••••••••••••• | 20.21 |
2005 | ••••••••••••••• | 16.87 |
2006 | •••••••••••• | 13.96 |
2007 | •••••••••••••••• | 18.61 |
2008 | •••••••••••••••• | 18.52 |
2009 | •••••••••••••••••••• | 23.20 |
2010 | •••••••••••••••••••• | 23.42 |
2011 | •••••••••••••••••••• | 22.99 |
2012 | ••••••••••••••••• | 19.53 |
2013 | •••••••••••••• | 16.05 |
2014 | •••••••••••••••••••• | 23.85 |
2015 | ••••••••••••••••• | 20.07 |
2016 | •••••••••••••••••• | 21.17 |
2017 | •••••••••••••••••• | 20.81 |
2018 | ••••••••••••••••• | 19.48 |
2019 | •••••••••••••••• | 18.36 |
2020 | •••••••••• | 11.01 |
1 is. [ər.] Susuz və bitkisiz geniş çöl; biyaban, düz. Uzun aylarnan şəhərdə beynini yazı-pozu ilə yorandan sonra, birdən görürsən ki, səhranın ortasında, təmiz və saf havada, quşların və heyvanların içindəsən. C.Məmmədquluzadə. [Dərviş:] Heyvanlar da tək-təkinə dolanmayıb, arxadaşlar ilə gəzdikləri halda mən öz həmcinsimdən ayrı düşüb ormanlarda, səhralarda qalmışdım. A.Divanbəyoğlu. ◊ Səhraya (səhralara) düşmək – vətənindən, yurdundan ayrı düşmək. Olubdu vətəndən avarə Zakir; Düşüb səhralara, dağlara Zakir. Səhraya salmaq – vətənindən, yurdundan ayırmaq, avara-sərgərdan etmək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / səhra2 SƏHRA Bəyaz çöllər bitib tükəndi, yaşıl düzəngahlar bitib tükəndi, sarı bir səhra başlandı (Anar); BƏRR-BİYABAN (köhn.) [Cahangir bəy:] Səadət, tək səndən ötrü xanimanımda! əl çəkib, bərr-biyabana düşmüşəm (N.Vəzirov); BİYABAN (köhn.) Susuz bir biyabanda yol itirmiş kimi onun əlacı hər bir yerdən üzülmüşdü (Çəmənzəminli); ÇÖL Sağ çöl, sol çöl, arxa çöl, baxırsan, hər tərəf çöl; Ucsuz-bucaqsız çöllər qandan yaranma bir göl (S.Rüstəm); DƏŞT (köhn.) Naləmdə oldu kül bucahan içrə kuhü dəşt; Ey dil, neçin o türreyi-dildar yanmadı (A.Şaiq); QIR (köhn.) Ucsuz-bucaqsız qırlarda, yaşıl yamaclı yaylaqlarda yaşamış, bir çox müxtəlif tarixi və ictimai inqilab və keşməkeşlərə şahid olan xalqın bədii yaradıcılığı da özü kimi... geniş və zəngindir (A.Şaiq); VADİ (kl.əd.) Səhralara tutdu seyl tək üz; Vadilərə açdı çeşmə tək göz (Füzuli); YAZI (qəd.) Bu zəfılə Qövsi məni yazılara salmaz; Gər mur dilin bilsə Süleymani-zəmanım (Qövsi).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / səhra2 сущ. 1. пустыня: 1) обширная засушливая область с небольшим количеством осадков и скудной растительностью. Qumlu səxra песчаная пустыня, Qaraqum səxrası пустыня Каракумы 2) безлюдное, незаселенное место. Ətraf boş səxradır вокруг голая пустыня 2. поле (безлесная равнина) II прил. 1. пустынный: 1) относящийся к пустыне. геол., геогр. Səxra qurşaqları пустынные пояса, səxra zonası пустынная зона, səxra düzənliyi пустынная равнина, səxra iqlimi пустынный климат, səxra qumları пустынные пески, səxra çöküntüləri пустынные отложения 2) населяющий пустыню, обитающий, произрастающий в ней. зоол. Səxra silvisi пустынная славка; бот. səxra dişəsi пустынномятлик 2. воен., связь. полевой (связанный с действиями в боевых или походных условиях), походный. Səxra artilleriyası полевая артиллерия, səxra poçtu полевая почта, səxra radiostansiyası полевая радиостанция, səxra telefon aparatı полевой телефонный аппарат
Azərbaycanca-rusca lüğət / səhra1 I. i. desert; waste; wilderness; Böyük ~ the Sahara Desert II. s. desert; ~ küləyi desert wind
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / səhra1 is. désert m ; ~ məhkəməsi tribunal m de campagne ; ~ topları artillerie f de campagne
Azərbaycanca-fransızca lüğət / səhra1 [ər.] сущ. баябан (яд, ттар-вал, векь-хъач авачир кьуру ва гегьенш чуьл); ** səhraya (səhralara) düşmək чуьллера гьатун, ватандивай къакъатун; səhraya salmaq чуьллера ттун, ватандивай къакъудун, авара авун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / səhraSƏHRA’ ə. susuz düzənlik sahə. Səhrayi-qəm «qəm səhrası» m. Kərbəla.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətisəhraya məxsus; olan; çöllü-biyaban.
Azərbaycan qadın adlarının izahlı lüğəti.