* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] 1. Oxumaqla elm və bilik əldə etmə. Bir neçə ildən sonra Yusif Sərrac təhsili-elm üçün İsfahana getdi. M.F.Axundzadə. 2. Oxumaq nəticəsində əldə edilən biliklərin məcmusu. Orta təhsil. Uşaqlara təhsil vermək. Xüsusi təhsil. – [Qaraş Mayaya:] Mənim sənə görə təhsilim azdır. M.İbrahimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / təhsil3 ə. 1) ələ gətirmə, hasil etmə; qazanma; 2) elm, məlumat əldə etmə; 3) müntəzəm oxumaq nəticəsində əldə edilən biliklərin məcmusu; 4) dövlət vergisi.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / təhsil4 \. Ümumi mənada insanın qabiliyyətlərinin xüsusilədə əxlaqi vəsflərinin inkişaf etdirilməsi üçün yön və istiqamət verilməsi, metod öyrədilməsi, bilik və bacarığın aşılan-ması və bu sahədə aparılan şüurulu yaxud şüursuz bütün təsirlərə verilən addır. Məhdud anlamda isə insanın inkişafının sistemli, şüurlu olaraq istiqamətlədirilməsi və təsirlənməsi. Təhsil elmi \ Bilavasitə təhsili və onun əsaslarını, metodlarını, prosesini və istiqamətlərini tədqiq edən elm sahəsidir. Ümumiyyətlə, müəyyən bir sistem içərisində şüurlu təhsilin elmi olan təhsil elmindən \ daha çox ehtivaedicidir.
Fəlsəfə terminlərinin izahlı lüğəti / təhsil5 1) oxumaqla elm, bilik və məlumat əldə etmə; 2) oxuyub öyrənmə nəticəsində əldə edilən biliklərin məcmusu. Məsələn, orta təhsil, uşaqlara təhsil vermək, xüsusi təhsil; 3) sistemləşdirilmiş bilik, bacarıq və vərdişlərin mənimsənilməsi prosesi və nəticəsi.
Elmi̇ fəali̇yyətdə i̇sti̇fadə olunan əsas termi̇nlər / təhsil1 Ərəb sözüdür. Məhsul, istehsal, hasil kəlmələri ilə kökdaşdır. Terminoloji mənası “bioloji varlıq olan adamdan insan (şəxsiyyət, sosial varlıq) istehsal etmək” deməkdir. Ruslarda урожай və родить qohum sözlərdir. Bizdə də istehsal və məhsul elə buna uyğun gəlir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / təhsil2 I сущ. 1. образование: 1) процесс усвоения знаний; обучение, просвещение. Təhsil hüququ право на образование, təhsil sistemi система образования; təhsil nazirliyi министерство образования 2) совокупность знаний, полученных в процессе обучения. İbtidai təhsil начальное образование, orta təhsil среднее образование, ali təhsil высшее образование, musiqi təhsili музыкальное образование 2. обучение (привитие кому-л. каких-л. знаний, навыков). Fərdi təhsil индивидуальное обучение, təhsil müddəti срок обучения, təhsil prosesi процесс обучения 3. учёба. İqtisadi təhsil экономическая учеба, təhsilini davam etdirmək продолжать учёбу II прил. 1. образовательный (относящийся к образованию). Təhsil işinin qoyuluşu постановка образовательного дела, təhsil senzi пед. образовательный ценз (уровень образования, требующийся для получения тех или иных прав) 2. учебный (предназначенный, служащий для обучения). Təhsil müəssisəsi учебное заведение; təhsil almaq получать, получить образование; обучаться; təhsil vermək давать, дать образование; обучать
Azərbaycanca-rusca lüğət / təhsil1 I. i. education; ibtidai ~ primary / elementary education; orta ~ secondary education; ali ~ higher education, university education; ümumi icbari orta ~ universal compulsory secondary education; ~ vermək to educate (d.), to give* an education (d.); ~ almaq 1) to be* educated; 2) bax oxumaq (3-cü mənada) II. s. educational; education; ~ müəssisəsi educational establishment / institution; ~ hüququ right to education; ~ mərkəzi education center
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / təhsil1 is. éducation f, formation f, instruction f, enseignement m ; ibtidai ~ instruction f primaire ; orta ~ instruction secondaire ; ali ~ enseignement m supérieur ; ~ müəssisəsi établissement m d’enseignement ; ~ hüququ droit m à l’éduction
Azərbaycanca-fransızca lüğət / təhsil1 [ər.] сущ. тагьсил (1. кӀелун, илим чирун; // кӀелунин; 2. чирвал, кӀелна чирай илимрин, билигрин кӀватӀал; orta təhsil юкьван тагьсил).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / təhsil