* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. köhn. Keçmişdə: ulaqla yük daşıyan adam. Ulaqçı çuvalları ulağın üstünə atıb, heyvanın ombasından bir dəyənək endirib həyətdən çıxdı. C.Məmmədquluzadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / ulaqçı1 сущ. погонщик вьючных животных (работник, сопровождающий запряженное или навьюченное животное)
Azərbaycanca-rusca lüğət / ulaqçı