* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. 1. İbtidai halda olan, ibtidai mədəniyyət pilləsində olan; ibtidai. Vəhşi tayfalar. İnsanlar vəhşi halında yaşadıqları zaman. – [Skif tayfası] cəsarətli, vəhşi xasiyyətli və köçəri olan müxtəlif qəbilələrdən ibarət idi. A.Bakıxanov. // İs. mənasında. [3-cü cəngavər:] Anasının namusunu ləkələmək istəyən vəhşilərdən dörd nəfərini vurub yerə sərdi. M.Hüseyn. 2. Heyvan və quşlar haqqında: insanlara öyrənməmiş, ələ öyrənməmiş, çöldə sərbəst yaşayan. Vəhşi pişik. Vəhşi ördək. Vəhşi öküz. – Vəhşi heyvanlardan Lənkəran sahəsində bəbir və respublikanın bütün meşələrində çoxlu ayı, canavar, tülkü və Sibir samuru vardır. M.Qaşqay. // İs. mənasında. Vəhşi heyvan. Musiqi daşları gətirir dilə; Ram olur səsinə vəhşilər belə. S.Vurğun. 3. Yabanı, öz-özünə çöllərdə bitən. Göyərən vəhşi güllər; Çığıran arzum kimi… Necə belini bükdü; Ocağını qaraltdı. B.Vahabzadə. 4. məc. Adamdanqaçan, adamayovuşmaz, ürkək, utancaq. Vəhşi uşaq. Bu qız lap vəhşidir ki. 5. məc. Adamsız, insansız, tənha; insan ayağı dəyməmiş, məskun olmayan. Vəhşi çöllər. // Qorxunc, vəhşətli, heybətli. Vəhşi qayalar. – Bu vəhşi ormandan uçmaq dilərdin; Bu qara zindandan qaçmaq dilərdin. M.Müşfiq. 6. Azğın, qudurmuş, qaba, tərbiyəsiz. Vəhşi hərəkət. – [Əbülhəsən bəy:] Köməksiz və yardımsız bir qızı sərxoş və vəhşi zabitlərin əlindən xilas etmək vəzifəm idi. M.S.Ordubadi. // Önüalınmaz, azğın, qızmış, coşmuş. Mübaşir Məmməd vəhşi ehtirasla yanan gözlərini bir də Gülzara tərəf çevirdi… M.İbrahimov. // Qeyri-mədəni, mədəni cəmiyyətə yaraşmayan, mədəniyyətə yaraşmayan, mədəniyyətə zidd olan. “Molla Nəsrəddi”nin qəsdi vəhşi adətlərin ortalıqdan götürülməyi yolunda çalışmaqdır. C.Məmmədquluzadə. İnqilabdan əvvəl vəhşi adətlərdən biri də qan düşmənçiliyi idi. S.S.Axundov. [Zeynal] qızmış vəhşi bir baxışla Mehribana tərəf yürüdü. S.Hüseyn.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / vəhşi4 1. VƏHŞİ (müxtəlif mənalarda) Can qurtarmaqçın vəhşi; Azğın yırtıcılardan.. (M.Rzaquluzadə); AZĞIN, QUDUZ O bizim tankçılardır; Bir anda qan uddurur; Azğın, quduz düşmənə (M.Seyidzadə); BARBAR Faşist barbarlarını narahat edən də bu deyilmi (M.Hüseyn); CANAVAR (məc.) Rəzil düşmən yaralanmış yırtıcı bir canavardır (S.Vurğun); VANDAL. 2. VƏHŞİ, İBTİDAİ 3. vəhşi bax yabanı I; cır 4. vəhşi bax yırtıcı 1 5. vəhşi bax mədəniyyətsiz
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / vəhşi1 VƏHŞİ – MƏDƏNİ O nə vəhşi adamdır (S.Vəliyev); Qoşatxan mədəni və tərbiyəli adam idi, lakin heç kəsə borclu qalmağı sevməzdi (M.İbrahimov).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / vəhşi2 I прил. 1. дикий: 1) находящийся на уровне первобытной культуры (о людях). Vəhşi tayfalar (qəbilələr) дикие племена 2) неприрученный (о животных и птицах). Vəhşi heyvanlar дикие животные, vəhşi keçi дикая коза, vəhşi pişik дикая кошка, vəhşi qazlar дикие гуси, vəhşi ördək дикая утка: 3) некультивированный (о растениях). Vəhşi otlar дикие травы 4) перен. застенчивый, нелюдимый. Vəhşi uşaq дикий ребёнок 5) перен. пустынный, глухой, мрачный. Vəhşi qayalar дикие скалы 6) перен. не тронутый рукой человека, ненаселённый. Vəhşi yerlər дикие места 7) странный, нелепый. Vəhşi hərəkət дикий поступок 8) необузданный, неистовый, неукротимый. Vəhşi ehtiraslar дикие страсти 9) грубый, не свойственный культурному обществу, отсталый. Vəhşi adətlər дикие обычаи 2. хищный: 1) поедающий других животных. Vəhşi (yırtıcı) heyvanlar хищные звери 2) принадлежащий, свойственный таким животным. Vəhşi gözlər хищные глаза, vəhşi baxış хищный взор, vəhşi təbiətli с хищным нравом 3. варварский, жестокий. Vəhşi müstəmləkə qayda-qanunları варварские колониальные порядки II сущ. 1. перен. зверь (о человеке обладающем диким, необузданным нравом 2. дикарь, дикарка (крайне невежественный, некультурный 3. варвар: 1) некультурный, невежественный человек 2) свирепый, жестокий человек. Faşist vəhşiləri фашистские варвары; vəhşi kimi: 1. как дикарь; 2. как зверь; 3. как варвар
Azərbaycanca-rusca lüğət / vəhşi1 I. i. savage, barbarian II. s. wild; (adam) barbaric, savage, barbarian; barbarous; beastly; ~ heyvan wild animal, beast; ~ ördək wild duck; ~ qəbilələr savage tribes, barbarian tribes
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / vəhşi1 1) is. sauvage m, sauvageon m, bar-bare m ; 2) sif. barbare, inhumain, -e sauvage ; farouche ; insociable ; bestial, -e ; ~ heyvan animal m sauvage ; ~ qəbilələr tribus f pl barbares
Azərbaycanca-fransızca lüğət / vəhşi1 прил. вагьши (1. сифтегьан (мес. къебилаяр); 2. чӀуран, гъилив (инсанрив) вердиш тушир, чуьлдин (гьайванар, къушар); vəhşi pişik вагьши (чӀуран) кац; // сущ. вагьши гьайван (къуш), чӀуран гьайван, нахчир, ничхир; 3. чӀуру, къени тушир, чеб-чпиз чӀура (чуьлда) экъечӀдай (цуьк, хъач, ттар ва мс.); 4. пер. инсанрикай катдай, инсанрив эгечӀ тийир, акахь тийир, егъи, регъуь (мес. аял); 5. пер. инсан авачир, тек; инсандин кӀвач акьун тавур (мес. чуьллер); // кичӀе жедай, гьайбатлу (мес. ттамар, рагар); 6. азгъун, къудур хьайи, кубут, тербиясуз (мес. гьерекат); // вилик пад хуьз тежер, къизмиш хьайи; // медени тушир, медени жемиятдиз кутуг тавур, медениятдиз акси тир; мес. адетар).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / vəhşi