* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 nida [ər.] 1. Bəyənmə, tərif bildirir – afərin! barakallah! eşq olsun! Əhsən sənə, ey vətənin qəhrəman oğlu! Əhsən onu yaradan əllərə! Əhsən bu kəlama! – Hər ildə müsəlman edə gər bunca tərəqqi; Bir az keçər aləm deyər: – Əhsən, belə millət! Ə.Qəmküsar. [Səfər bəy:] Əhsən! Yaxşı sudur, Qənbərqulu! B.Talıblı. Kimsə yerindən dedi: – Bu ağıllı təklifdir. Əhsən bu kəlama… Ə.Vəliyev. □ Əhsən demək (oxumaq) – tərifləmək, afərin demək, bəyənmək. Hamı sənə əhsən deyər. – Gül rüxsarın əhsən deyib bülbülə; O çeşmi-xumarın yadıma düşdü. “Abbas və Gülgəz”. O, tamaşa günü anasını aparıb zalda oturdacaqdı ki, baxıb oğlunun göstərdiyi məharətə əhsən desin. S.Rəhman. Ətri gözəl, təzə balın; Baxan kimi xoş dadına; Bir ağızdan əhsən dedi; Hamı onun ustadına. M.Dilbazi. 2. Bəzən əks mənada işlənir. [Gəray:] Əhdi, ilqarı nə tez qırdın sən? Adına bu yaraşarmı, əhsən! A.Şaiq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / əhsən3 ə. 1) çox gözəl, çox yaxşı, çox göyçək; 2) afərin!
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / əhsən2 межд. молодец! браво! (выражает одобрение, похвалу); əhsən demək kimə, nəyə хвалить, высказывать одобрение кому, чему
Azərbaycanca-rusca lüğət / əhsən1 [ər.] межд. 1. баркалла! аферин!; əhsən demək (oxumaq) баркалла лугьун, аферин лугьун, тарифун, бегенмиш хьун; 2. гьагь-гагь акси манада.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / əhsən