* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. [ər. “rəbb” söz. cəmi] köhn. Ağa, cənab; sahib. [Əliqulu:] Ancaq ərbabın bir balaca nəqahəti var. S.S.Axundov. Sevinc qapınızdan çox uzaq keçdi; Yalnız ərbabların günü ağ keçdi. S.Rüstəm. Ərbabın sükutu Ağarzaya bir qədər də cürət … verdi. Mir Cəlal. // dan. Bəzən zarafatla, masqara ilə deyilir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / ərbab2 ə. «rəbb» c. 1) t. yiyə, sahib; 2) t. mülkədar. Ərbabi-daniş alim(lər); ərbabi-hunər hünərli(lər); ərbabi-qələm savadlı(lar); ərbabi-süxən söz ustaları, natiqlər; ərbabi-təvarix tarixçi(lər); ərbabi-vəfa vəfalı adam(lar); ərbabi-vüquf ekspert(lər); ərbabi-zəlal dinsiz(lər).
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / ərbab1 Ərəbcə rəbb (ağa, cənab) sözünün cəmidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / ərbab1 [ər. “rəbb” söz. cəmi] прил. куьгьн. агъа; иеси, сагьиб (рах. гагь-гагь зарафатдалди, рахшанддалди лугьуда).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / ərbab