* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] klas. Gənclik, cavanlıq. Fəqət bahari-şəbabımda bir çiçək buldum; Qaçırdım əldən, onun həsrətilə məhv oldum. H.Cavid. [Əmir qızlara:] Bir nəğmə çalın, həm oxuyun qəlbimi şad eyləyəsiz; Həm şəbabətdə keçən günləri yad eyləyəsiz. Ü.Hacıbəyov. Qocaldım, gedibdir zamani-şəbabım; Alınmaz sualım, verilməz cavabım. Ə.Nəzmi. □ Şəbabətə yetmək – gənclik dövrünə yetmək (ayaq basmaq), cavanlıq dövrü başlamaq. Cavan qızın sinni şəbabətə yetmişdi. Zahir və batində çocuqluq əsərləri məhv olub gedirdi. Çəmənzəminli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şəbab2 ə. «şabb» c. gənclər, cavanlar.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / şəbab1 сущ. устар. молодость, юность, юношеский возраст; zamani-şəbab пора молодости, время юности, молодые (юные) годы
Azərbaycanca-rusca lüğət / şəbab