* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər. seyl və fars. ab] 1. Sel suyu. Dağdan selab gəlir. – [Şahin:] Görəsən, selabda deyilik ki? B.Bayramov. 2. Selin axarkən yuyub əmələ gətirdiyi dərə, oyuq, arx; selin açdığı yol. Dərin selab. Dayaz selab. – Bu zaman Mehdigil [kişini] süpürüb tutdular. Qabaqlarına qatıb selabnan yuxarı çıxartdılar. “Qaçaq Nəbi”. Dəvəboynu deyilən dağın ətəyindəki iki selab üzərindən də kiçik körpülər salınmasına başlanmışdır. İ.Əfəndiyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / selab1 [ər. seyl və fars. ab] сущ. 1. селдин яд; 2. селди арадал гъайи ккам, чухур, хвал, рехъ.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / selab