* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] 1. İlin qış, yay arasında olan fəsli; yaz. Bahar ayları. Bahar yağışı. Havadan bahar qoxusu gəlir (yaz yaxınlaşır.) – Qurbani der: bahar olur, gəlir yaz; Göllərdə üzüşür ördək ilə qaz. Qurbani. …Şairlər bahar fəslini hamıdan artıq dost tuturlar. C.Məmmədquluzadə. Arvadlarımız bahar girəndən sonra payızın axırınadək bağda, əkində gedib işləyirlər. Ə.Haqverdiyev. □ İlk bahar şair. – yaz, yaxud baharın təravət saçan ilk çağı, ilk dövrü. Gül üzünün çiçək açmış gülləri; İlk baharın müjdəsidir aləmə. S.Vurğun. Son bahar şair. – payız. Məktəbin həyətində son bahar yaşıllığının üstünə gəbə, kilim də döşənmişdi. İ.Şıxlı. // Obrazlı təşbihlərdə. Bülbüliqəmzədəyəm, bağü baharım sənsən. Füzuli. Mənim bağım, baharım, həm gülüm, həm bülbülüm sənsən! Nə lazımdır mənə bağü baharü busitan sənsiz. S.Ə.Şirvani. Əyyamibaharü güldür, oğlum! Qoyma məni qəmdə, güldür, oğlum! M.Ə.Sabir. Yavrum, quzum, bahari-həyatın nə cür olar? A.Səhhət. O qartallı dağları sor, nə deyir: – Yüz min bahar gördüm, gəncəm, bax, yenə. A.Şaiq. Keçdi gəncliyimdən otuz beş bahar; Keçdiyim yollara baxdım bir daha. S.Vurğun. 2. məc. şair. Gənclik; gəncliyin dadlı xəyal və arzularla dolu olan dövrünə işarədir. Ömrünün bahar çağında. 3. məc. Yaz havasını xatırladan, yumşaq, ilıq, açıq, mülayim hava haqqında. Bayırda lap bahardır.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / bahar1 Bu, farscadır, bizdə oğlaq ayı (döl vaxtı, doğum vaxtı) işlədilib. İndi “yaz” deyirik. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / bahar1 BAHAR – QIŞ Payız ötür, qış keçir; Bahar qalır arxada (H.Hüseynzadə). BAHAR – ZİMİSTAN Lakin mənim baharım solub, zimistan oldu (S.S.Axundov).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / bahar2 1 I сущ. весна: 1. время года. Bahar bayramı праздник Весны, baharın ilk elçiləri первые вестники весны, ilk bahar ранняя весна, bahar yeli дуновение весны 2. перен. молодость, юность. Ömrün baharı весна жизни 3. перен. год. Ömrünün on səkkizinci baharında на восемнадцатом году жизни II прил. весенний. Bahar günləri весенние дни, bahar tətili весенние каникулы, bahar havası весенний воздух, bahar çiçəkləri весенние цветы 2 сущ. муз. бахар (старинный мугам, существующий наряду с двенадцатью основными мугамами)
Azərbaycanca-rusca lüğət / bahar1 I. i. spring; erkən ~ early spring; ◊ ömrün ~ı the spring of life; ~ın gözəlliyi beauty of spring II. s. spring; ~ vaxtı / zamanı springtime; ~ çiçəkləri spring flowers
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / bahar1 is. printemps m ; ~ bayramı fête f de printemps ; ~ ətri gəlir cela sent le printemps ; ~ yaxınlaşır le printemps approche, le printemps se fait sentir ◊ bir güllə ~ olmaz une hirondelle ne fait pas le printemps
Azərbaycanca-fransızca lüğət / bahar1 [fars.] сущ. 1. гатфар; // гатфарин; bahar ayları гатфарин варцар; bahar yağışı гатфарин марф; ilk bahar шаир. гатфарин сифте кьил; son bahar шаир. зул; 2. пер. шаир. жегьилвал (уьмуьрдин рикӀ жегьилвилин ашкъидалди, верцӀи хиялралди, мурадралди ацӀанвай девирдиз ишара); 3. пер. гатфарин гьава хьтин хъуьтуьл, мили, алахьай, чими гьавадин гьакъинда.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / bahar