* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] Keçmiş zamanlarda özgə ölkələrdən zorla qaçırılaraq azadlıqdan məhrum edilən, pulla alınıb-satıla bilən, hər cəhətdən sahibinin arzularına tabe olan qız və ya qadın. Hökmdar saraylarının cariyələri olmasaydı, hökmdarlar bir gün də olsun öz mələkələri ilə yaşaya bilməzdilər. M.S.Ordubadi. // Ümumiyyətlə qulluqçu, xidmətçi qız. Bu sırada Sevda cariyələri ilə bərabər gəlir. H.Cavid. [Şair qasidə:] Bu qızı isə qaytarıb geri aparın, mənə kəniz və ya cariyə lazım deyil! Ə.Məmmədxanlı. Cariyələr, nökərlər düşdülər əl-ayağa; Hərəsi bir tərəfdən qulluq etdi qonağa. B.Vahabzadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / cariyə2 ə. 1) pulla alınıb-satılan və ya hədiyyə kimi bağışlanılan xidmətçi qız; 2) qulluqçu, xidmətçi (qız), kəniz.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / cariyə1 сущ. устар. 1. рабыня (женщина или девушка, лишенная всех прав и являющаяся собственностью владельца) 2. прислужница; одалиска 3. служанка, прислуга
Azərbaycanca-rusca lüğət / cariyə1 [ər.] сущ. къуллугъчи руш, кениз (алатай девирра маса уьлкведай гваз катна азадвиликай магьрум авунвай, пулунихъди къачуз ва я маса гуз жедай, гьар са жигьетдай вичин иесидиз табий тир руш ва я дишегьли).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / cariyə