* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Qol ilə bilək arasında olan büküyün bayır hissəsi. Bəzən Dilşad xanım üzüqoylu uzanıb, dirsəklərini yerə qoyaraq çayı nəlbəki ilə içər və ayaqlarını part-part yerə döyərdi. T.Ş.Simurq. Diyar kişi dirsəyi ilə arvadına toxunub pıçıldadı… Ə.Məmmədxanlı. 2. İki və daha çox hissədən ibarət olan bir şeyin bucaq şəklində birləşən çıxıntısı, uzun bir şeyin əyilərək təşkil etdiyi bucaqşəkilli bükük, bucaq guşə. 3. Aşağı əyilən, yıxılan bir şeyin altına vurulan paya, dəstək, ağac və s.; dayaq. ◊ Dirsək göstərmək – üz döndərmək, dal çevirmək. [Eşikağası:] Ömər xan kimi bir dilavər [Fətəli xana] qılıq eləyir, amma axmaq Məmmədhəsən dirsək göstərirdi. Çəmənzəminli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / dirsək1 Əvvəllər dir müstəqil kök olub, ondan dir-ə-mək və dir-sə-mək feilləri yaranıb (indi sonuncu müstəqil işlədilmir). Deməli, sözün etimonu “dir”dir, “balka” (tir) mənasında işlədilir, -sə isə meyil bildirir, adlardan feil əmələ gətirir (məsələn, su-sa-maq). Dirə feilindən dirə-n-mək, dir-ə-k kimi yeni sözlər əmələ gəlib. Dirsəmək feili əsasında isə dir-sə-k ismi yaranıb. Quba rayonunda dəvənin hürgücünə də dirsək deyirlər. Bu bir daha sübut edir ki, dirsək kəlməsi həm də çıxıntı mənası ilə bağlıdır. Başqa türk dillərində dirsək sözünün bir mənası rus dilinə “изгиб” kimi tərcümə olunub (əyri deməkdir), çay dirsəyi birləşməsini yada salın. Deməli, dir kökündən, həm dirsək, həm də dirək əmələ gəlib. Dirsəklən sözü “dirsək vasitəsilə dirənmək” deməkdir. Dir sözündən r-z əvəzlənməsi nəticəsində diz kəlməsi yaranıb. Diz sözü də dir şəklində olub, sonra gör və göz qəlibi üzrə dəyişmələrə məruz qalıb. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti) Həm də 0,65 metrlik uzunluq ölçü vahidi olub. Sinonimi yığınaq kəlməsi olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / dirsək2 сущ. 1. локоть: 1) место сгиба руки, где соединяется плечевая кость с костями предплечья. Dirsəklərini stolun üstünə qoymaq класть локти на стол, qolunu dirsəkdən bükmək сгибать руку в локте, dirsəkdən yuxarı выше локтя 2) разг. часть рукава одежды, облегающая место сгиба руки. Pencəyin dirsəkləri локти пиджака 2. колено (отдельная часть чего-л., идущего ломаной линией от одного сгиба или поворота до другого, а также самый угол сгиба). Tüstü borusunun dirsəyi колено дымовой трубы II прил. локтевой. мед. Dirsək arteriyası локтевая артерия, dirsək oynağı локтевой сустав, dirsək sümüyü локтевая кость, dirsək siniri локтевой нерв ◊ dirsəyini görəndə когда рак на горе свистнет; dirsəiyni göstərmək kimə показать кукиш, фигу кому; dirsək yaxındır, amma ağız çatmaz близок локоть, да не укусишь; dirsək-dirsəyə локоть к локтю
Azərbaycanca-rusca lüğət / dirsək1 is. coude f ; détour m, courbe f, tournant m ◊ ~ göstərmək faire la nique à qn
Azərbaycanca-fransızca lüğət / dirsək1 сущ. 1. кьуьнт (гъилин юкьвалай кьвечӀил жедай чкадин къеце пад); 2. кьуьнт, къекъуьн (мес. турбадин ва мс.); 3. даях; куьрс хьайи ва я акьалдзавай затӀунин кӀаникай кутадай дестек, пая, гьаче, кӀарас ва мс.; ** dirsək göstərmək кьуьнт къалурун, ччин элкъуьрун, далу элкъуьрун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / dirsək