* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] 1. İnci, mirvari. // məc. Şairanə təşbehlərdə gözəlin dişlərinə işarə. Ləli-ləbi bənzər gövhər kanına; Düzülüb gövhərtək dür dəhanına. M.V.Vidadi. Səmən iyli, səhabi zülf, ay qabaq; Qönçə dəhan, dür diş, ərğəvan dodaq. M.P.Vaqif. Sədəf dəhanında sərasər dişi; Dürri-bihəmtadır mədən içində. Q.Zakir. 2. məc. Saf və təmiz şey mənasında (ümumiyyətlə, saflıq, təmizlik rəmzi kimi işlənir). …İnsan [Zərqələmə] baxarkən, qədim şairlərin dediyi kimi, palçığa düşmüş bir dürr və ya gövhər gördüyünü zənn edirdi. Ə.Sadıq. □ Dürr kimi məc. – bərraq, parlaq şey haqqında. Bitir çəməndə lalələr, əlində al piyalələr; Səhər zamanı dürr kimi, düşər ot üstə jalələr. A.Səhhət. ◊ Ağzından dürr tökmək (tökülmək) – çox gözəl mənalı və rəvan danışmaq, gözəl və dəyərli sözlər söyləmək (bəzən təmtəraqla, lakin məzmunsuz danışmaq mənasında istehza məqamında işlənir). Yeriyəndə kətan köynək dizindən; Danışanda dürr tökülür sözündən. “Əsli və Kərəm”. Ağzından dürr tökür zalımın qızı; Bizdən yaxşı bilir dolanmamızı. S.Vurğun. [Tahir:] Kişinin oğlu danışanda ağzından dürr tökülür. M.Hüseyn.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / dürr2 ə. inci, mirvari. Dürri-guş qulaq incisi (yadda saxlanmalı söz); dürri-xoşab «xoşsulu dürr» çox iri mirvari; dürri-nasüftə «deşilməmiş dürr» 1) ərə getməmiş qız, bakirə qız; 2) m. kimsə tərəfindən söylənməmiş söz; dürri-şahvar «şahanə dürr» çox iri mirvari; dürri-yetim yetim dürr (bir sədəf içində tək bir dənə mirvari).
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / dürr2 сущ. 1. см. dürdanə (в 1 знач.) 2. жемчуг 3. перен. о ком-, о чём- л. драгоценном; dürr kimi как жемчуг ◊ ağzından dürr tökülür говорит красноречиво
Azərbaycanca-rusca lüğət / dürr1 i. pearl(s); ◊ ağzından ~ tökmək to speak eloquently and wisely
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / dürr1 [ər.] сущ. 1. инжи, мирвари; // пер. гуьзелдин сарариз ишара (тешпигьра); 2. пер. саф ва михьи затӀ манада; dürr kimi пер. инжиди хьиз цӀарцӀар гудай (мес. чигедин стӀал); ** ağzından dürr tökmək (tökülmək) сивяй инжияр чукӀун; иер (маналу, фасагьатвилелди) рахун, гуьзел (гзаф къиметлу, цӀалцӀам) гафар лугьун манада.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / dürr