* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. 1. Maye halında olan, su kimi axıcı, sıyıq. Duru yanacaq. Duru palçıq. Duru xörək. // Həddindən artıq sıyıq olan, suyu çox olan, sulu. Duru qatıq. Duru dovğa. 2. Saf, təmiz, şəffaf, aydın. Vətənimin göyləri göllərindən durudur; Qoynunda səadətin sarayları qurulur. R.Rza. [Nuriyyə:] Mən arxın büllur kimi duru suyu ilə üzümü yuyub sərinləndim. İ.Əfəndiyev. Narın birini kəsdim. Zoğal kimi iri, əqiq kimi duru gilələri var idi. Mir Cəlal. // Məc. mənada. [Uluq bəy:] …Çeşmədən durusan, şəfəqdən oynaq; Belə mərd qızlarla gülər hər ocaq. A.Şaiq. [Zeynal:] Çiçək kimi qız saxlayıb böyütmüşəm. Sudan duru adı var. C.Cabbarlı. …Qız eyni duru və riyasız gözlərini ani olaraq [Xavərin] gözlərinə dikdi və tez çəkdi. M.İbrahimov. // Açıq. Hava gözəl olduğundan, Gülzarın yanaqları daha da xoşrəng olub, duru al bir rəng almışdı. C.Cabbarlı. 3. məc. Əsil, xalis, təmiz, xərc və zərər çıxılandan sonra qalan. Duru qazanc. 4. “Durusundan” şəklində dan. – ən yaxşısından, ən yaxşı yerindən, ən təmizindən. Düyünün durusundan 5 kilo çək. – Darğa Lələş … xırman vaxtı durusundan, qırmızı zoğalından öz buğda bəhrəsini tək bircə dəninə qədər tamam-kamal alar(dı). S.Rəhimov. ◊ Duru yerindən – bax duru 4-cü mənada. Duruya çıxar(t)maq – təmizə çıxar(t)maq, safa çıxar(t)maq, bəraət qazandırmaq, doğrultmaq. Kəlbalı nə qədər çalışırdısa da, … özünü duruya çıxara bilmirdi. S.Rəhimov. Kefi duru olmaq – bax kef.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / duru1 Durmaq feilindən düzəlmiş sifətdir. Mayenin durulması üçün onun qabda qalması və çöküntü verməsi (durması) lazım gəlir. Mənbələrdə dürüq sözü də var, “təmiz” anlamında işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / duru1 DURU – BULANIQ Beşinci gün idi ki, kolxozçular bulanıq arx suyunun əvəzində duru şirin su içirdilər (Ə.Vəliyev).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / duru1 DURU I sif. Sulu, qatı olmayan. Dəsturov ərizələri və sair kağızları dəmir qələm və duru mürəkkəblə yazmaz idi (Ə.Haqverdiyev). DURU II sif. Şəffaf, təmiz, bulanıq olmayan. Su elə duru idi ki, çayın dibindəki daşlar, sürü ilə qaçan balıqlar aydın görünürdü (İ.Şıxlı). DURU III sif. Xalis. Yay fəsli arabalarda daşınan ağ və təmiz duru buz kərpiclərini görəndə xalam yadıma düşür... (C.Məmmədquluzadə).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / duru2 прил. 1. жидкий (находящийся в жидком состоянии, обладающий текучестью). Duru şorba жидкий суп, duru yanacaq жидкое топливо, duru bitum строит. жидкий битум 2. чистый: 1) не мутный. Duru su чистая вода 2) перен., разг. получающийся, остающийся после вычета чего-л. Duru qazanc чистая прибыль, duru çəki чистый вес ◊ duruya çıxarmaq kimi оправдывать, оправдать кого; duruya çıxmaq оправдываться, быть оправданным, реабилитироваться, быть реабилитированным; duru yerindən nəyin лучшую часть чего; kefi duru olmaq быть в хорошем настроении
Azərbaycanca-rusca lüğət / duru1 s. 1. limpid, pure; ~ su pure / limpid water; 2. (xörək) thin, watery; ~ şorba watery soup; ~ sıyıq thin porridge; 3. net, clear; ~ qazanc net profit; d.d. clear profit; ~ çəki net weight
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / duru1 sif. liquide ; ~ yanacaq combustible liquide ; ~ su eau f limpide
Azərbaycanca-fransızca lüğət / duru1 прил. 1. жими, яд хьтин; экъи (кӀеви) тушир, яд квай; duru xörək жими къафун; 2. михьи; гьамга хьтин, саф (мес. яд); // ачух, экуь, алахьай (мес. цав, ранг); 3. пер. михьи, халис, харжияр ва зарар хкатайдалай кьулухъ амукьай (мес. къазанжи); 4. durusundan рах. лап михьидакай, хъсан чкадикай, лап хъсандакай; ** duru yerindən кил. duru 4); duruya çıxar(t)maq михьивилиз акъудун, са касдилай михьивал авун; kefi duru olmaq кил. kef.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / duru