* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Torpaq, qitə, yer (dəniz, su müqabili). Quruya çıxmaq. Quruda yaşayanlar. Quruda və dənizdə. Quru qüvvələri. Avropanın sahəsi bütün qurunun ancaq on beşdə bir hissəsini təşkil edir. – …Biz cəld sudan çıxdıqda ilan da üstümüzə hücum edərək quruya çıxdı. S.S.Axundov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / quru2 sif. 1. Yaş olmayan, islanmamış. Quru paltar. Quru dəsmal. // Qurudulmuş. Quru meyvə. Quru balıq. – Mahmud … quru ot-ələf yığılmış çardağın altına girdi. Ə.Əbülhəsən. // Qurumuş, ölgünləşmiş, həyat şirəsindən məhrum olmuş. Quru budaq. – Onların bir neçəsi meşəyə gedib, quru ağac qabıqlarından, çalıdan-çırpıdan yığıb gətirdilər. M.Rzaquluzadə. // Şirəsiz. Quru yem. – Heyvanın ağzına quru qida düşərsə, tüpürcək miqdarca çox, su ilə zəngin olur; qida quru və qaba olduqda, ifraz olunan tüpürcəkdə selik maddəsi çox olur. Qarayev. 2. Rütubətsiz, rütubəti çəkilmiş, nəm olmayan. Quru torpaq. Quru otaq. Quru taxta. – Heç yata bilməzdin ipək yataqda; Bəs necə dincəldin quru torpaqda? Ə.Cavad. 3. Qalıb bərkimiş, sərtləşmiş; köhnə, bayat. Quru bulka. Quru lavaş. – [Əsgərin] yediyi, içdiyi həmişə dişləmə çay ilə quru çörək idi. B.Talıblı. 4. Susuz, suyu çəkilmiş. Quru çay. Quru bulaq. Quru arx. 5. Bitkisiz, çılpaq, yaşıllıqsız. Dağda, dənizdə, quru çöllərdə, ormanda yaşayan canlı heyvanlar, onların yeyib içməsi və şəkilləri də fərqlidir. M.S.Ordubadi. Gün altında qovrulan böyük quru çöldə təndirdən qalxan kimi ağır və isti hava insanın vücudunu bürüyürdü. Mir Cəlal. 6. Yağmur yağmayan, isti, quraq; rütubətsiz, nəmişsiz. Quru iqlim. Quru hava. 7. Arıq, cılız, ətsiz-cansız, çox zəif. Quru bədən. Quru qollar. – [Nazlı xanım:] Elə elə ki, mənim bu quru nəfəsim, quru canım həmişə sənə duaçı olsun. Ə.Haqverdiyev. 8. Döşənməmiş, üstünə heç bir şey salınmamış; açıq, çılpaq. Quru yer. Quru döşəmə. Quru taxtanın üstündə oturma! // Bomboş, içində heç bir şey olmayan, müxəlləfatsız. Belə əziz-giramı oğlun nişanlısı quru evə gəlməməli idi. Mir Cəlal. 9. Sadə, qatıqsız, yavan, yalxı. Quru yemək. – Bir də axı əlli yaşından ötmüş Topuş ömrünün bu çağında haraya gedib özünə bir parça quru çörək tapa bilərdi? S.Rəhimov. 10. Maye ifrazatı olmayan. Quru öskürək (bəlğəmsiz öskürək). – [Sona xanım:] Gecələr sübhədək quru öskürək məni boğur. Ə.Haqverdiyev. 11. məc. Boş, nəticəsiz, qeyri-ciddi, təsirsiz. Quru söz. Quru söhbət. – Yoxsa ki, etməz quru iktifa; İş gərək olsun, nə əbəs iddia. A.Səhhət. Bu, quru bir eşqnamə deyil, mənzum bir siyasətnamədir. M.S.Ordubadi. 12. məc. Maraqsız, cansıxıcı, darıxdırıcı. Onun üslubu çox qurudur. Məqalə quru dildə yazılıbdır. Bəzi müəllimlər dərsi çox quru (z.) və maraqsız keçirlər. – Daima qısqanan ürkək bir həyat; Məncə bu dünyada bir quru səsdir. S.Vurğun. 13. məc. Soyuq, laqeyd, etinasız. Quru cavab. – Dəmirov quru və tələbkar bir sifət aldı. S.Rəhimov. Bu səbəbdən də o, qısa, quru və sərt cavab verirdi. Ə.Əbülhəsən. 14. məc. Açıq, əsassız. Quru böhtan. – Yar olub özgələrə, yar çəkir zövqü səfa; Düşmüşəm mən quru böhtanlara, töhmət çəkirəm. S.Ə.Şirvani. Elm adına bir quru böhtandı bu! Nifrətə şayandı bu! M.Ə.Sabir. 15. “Yalnız”, “təkcə”, “ancaq” mənasında. …“Dəvəuçan” … da sökülüb dağılmış, ondan ancaq bir quru ad qalmışdı. S.Rəhimov. ◊ Quru əl – boş əl, kasıb, yoxsul hal. Quru yerdə qalmaq – var-yoxu əlindən çıxmaq, hər şeyindən məhrum olmaq, kasıblaşmaq. Quru yerdə qoymaq – var-yoxunu əlindən almaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / quru3 is. [hind.] İnduizmdə: müəllim, dini, ruhani rəhbər; mürşid. Fellinni mənim üçün qurudur.(Eldar Quliyev).
Yeni sözlər və yeni mənalar lüğəti / quru1 Bu söz indi ad-feil omonimi kimi işlədilir, lakin qabaqlar müstəqil qur sifəti olub (turş-u qəlibi üzrə), ondan da qurumaq feili əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / quru1 QURU – ƏSASLI Elm adına bir quru böhtandı bu! Nifrətə şayandı bu! (M.Ə.Sabir); ...Kolxozun rəhbər işçiləri əsaslı səbəb olmadan və rayon təşkilatları ilə razılaşdırılmadan tez-tez vəzifələrindən dəyişdirilir (Ə.Vəliyev). QURU – ƏTLİ Gözlərini anasının yanına sallanmış damarlı, quru əllərinə zillədi (Ə.Məmmədxanlı); Qırmızı gilasa oxşar ətli dodaqları və balaca zərif burnu vardı (S.Qədirzadə). QURU – MÜLAYİM Dəmir quru və tələbkar bir sifət aldı (S.Rəhimov); Lakin deyəsən, o yenə əvvəlki kimi gülərüzlü, sakit, mülayim idi (M.İbrahimov). QURU – RÜTUBƏTLİ Torpaq qurudur, göydən bir damcı da düşməmişdi. Mən bu əsərimi indi yaşadığım kiçik, rütubətli, qaranlıq zirzəmidə yaradıram (S.Vəliyev). QURU – SULU Dağda, dənizdə, quru çöllərdə, ormanda yaşayan canlı heyvanlar, onların yeyib-içməsi və şəkilləri də fərqlidir (M.S.Ordubadi); Sulu əllərini əvvəlcə saçına, sonra da saqqalına çəkdi (İ.Şıxlı). QURU – TƏZƏ Yediyi, içdiyi həmişə dişləmə çay ilə quru çörək idi (B.Talıblı); Təzə çörəyin iyi həyəti bürümüşdü (M.İbrahimov). QURU – YAĞIŞLI Son vaxtlar rayonlarda havalar quru yox, yağışlı keçir. QURU – YAĞLI Daima qısqanan ürkək bir həyat; Məncə bu dünyada bir quru səsdir (S.Vurğun); Mən bədbəxt də bu tülkülərin yağlı dillərinə aldandım (C.Əmirov). QURU – YAŞ Qurunun oduna yaş da yanar (Ata. sözü). QURU – YUMŞAQ Yazıq bir parça quru çörəyi də göz yaşı ilə yeyir (A.Şaiq); Qonşusu isə ehmalca başını tərpətdi, yanaqları yumşaq rahətül-hülqum kimi titrədi (S.Qədirzadə).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / quru1 QURU I is. Torpaq, qitə, yer. ...Biz cəld sudan çıxdıqda ilan da üstümüzə hücum edərək quruya çıxdı (S.S.Axundov). QURU II sif. Yaş olmayan. Bir ulağın üstə quru odun satırdı (B.Azəroğlu). QURU III f. İflic olmaq, hərəkətdən qalmaq. Acı dilim qurusun; Dilim, onu uçurdu (İ.Səfərli).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / quru2 1 I прил. 1. сухой: 1) безводный, не содержащий влаги. Quru kompres сухой компресс, quru dəsmal (məhrəba) сухое полотенце, quru element сухой элемент, quru transformator сухой трансформатор, quru batareya сухая батарея 2) лишённый влажности, не сырой. Quru hava сухой воздух, quru odun сухие дрова, quru külək сухой ветер 3) лишённый сочности, мягкости; высохший, твёрдый. Quru çörək сухой хлеб, quru tikə сухой кусок, quru meyvə сухие фрукты (сухофрукты), quru yemək сухая (не жидкая) пища 4) высохший. Quru budaq сухая ветка, quru ağac сухое дерево, quru meşə материалы сухой лесоматериал 5) невлажный. мед. Quru öskürək сухой кашель (без мокроты), quru xırıltı сухие хрипы 6) лишенный воды, грязи. Quru yol сухая дорога 7) худощавый, худой, тощий. Quru əllər сухие руки 8) перен. безучастный, неласковый, бездушный, чёрствый, скучный. Quru adam сухой человек, quru cavab сухой ответ 9) лишенный красочности, эмоциональности. Quru məkələ сухая статья, quru dil сухой язык (писателя и т.п.) 2. пустой. Quru ev пустой дом; quru söz пустое слово, quru söhbət пустой разговор II нареч. сухо. Quru cavab vermək отвечать сухо, quru danışmaq говорить сухо, quru bozqır сухостепь, quru dərə суходол, quru yük gəmiləri сухогрузные суда, quru külək (yel) суховей (сухой ветер), quru nəzəriyyə пед. академизм (отрыв теории от практики), quru nəsihətçilik пед. сентенция (сухое нравоучение); quru ot сено, quru ot anbarı сенохранилище ◊ quru vədlər vermək кормить соловья баснями; quru qəfəs кожа до кости, одни кости, живые мощи; quru divarlar голые стены, quru yerdə qalmaq лишиться всего, остаться ни с чем, остаться на голом месте; quru yerdə qoymaq kimi оставить кого ни с чем; quru nəfəsi qalıb еле-еле душа в теле; quru rəqəmlər голые цифры; quru sözlər, vədlər пустые слова, пустые обещания; quru sözdən qarın doymaz с разговорами сыт не будешь; quru çörəyə möhtac olmaq нуждаться в насущном хлебе 2 I сущ. суша, континент, земля. Qurunun qalxması поднятие суши, qurunun orta yüksəkliyi средняя высота суши, quruya çıxmaq высадиться на сушу II прил. 1. наземный. Quru bitkiləri наземные растения, quru yosunları наземные водоросли, quru tısbağası наземная черепаха, quru faunası наземная фауна 2. сухопутный. Quru qoşunları сухопутные войска, quru yolu сухопутная дорога
Azərbaycanca-rusca lüğət / quru1 I. i. (dry) land; suda və ~da on land and sea II. s. 1. dry; stale, callous; ~ odun / ot / paltar / hava və s. dry wood / hay / clothing / air, etc.; ~ çörək stale / dry bread; ~ adam callous man; ~ cavab dry / callous answer; 2. land; ~ qoşunları land forces; 3. empty; ~ söz empty word III. z. dryly; coldly
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / quru1 сущ. къурамат, накьв, ччил, континент; quruya çıxmaq къураматдиз экъечӀун (акъатун); // къураматдин, кьуру (мес. кьушунар).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / quru2 прил. кьуру (1. ламу тушир (мес. кӀарас); 2. кьурурнавай (мес. гъед, векь); 3. кьуру хьайи, кьуранвай (мес. таран хел); 4. меже квачир, яд квачир (мес. ем); 5. кьурай, куьгьне, баят (мес. фу); 6. яд амачир (мес. вацӀ, булах); 7. ттар, вал, векь-хъач авачир, кьецӀил (мес. чуьллер); 8. къвалар къван тийир, кьурагь, чими (мес. гьава, йис); 9. яхун, як-ччан алачир, зайиф, тифрикь (мес. беден); 10. рух ва мс. вегьин тавунвай, ахъа, кьецӀил (мес. кӀвалин ччил); // къене са затӀни авачир, бум-буш (мес. кӀвал); 11. къафун галачир, яван (мес. фу); 12. балгъам галачир; quru öskürək кьуру уьгьуь; 13. пер. са нетижа (эсер) авачир, нетижасуз, буш (мес. гаф, ихтилат); 14. марагълу тушир, рикӀ чуькьуьдай (дарихардай); 15. пер. къайи; фикир тагана гайи (мес. жаваб); 16. пер. асассуз, ахъа, ачух (мес. буьгьтен); 17. “тек”, “анжах” манада); ** quru əl кьуру гъил, ичӀи (буш) гъил, кесиб тир гьал; quru yerdə qalmaq кьурал акъатун, авай-авачир вири гъиляй акъатун, кесиб хьун; quru yerdə qoymaq кьурал акьудун, авай-авачир вири гъиляй акъудун (къачун).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / quruquru dolma: (Şəki) evdə hazırlanmış kolbasa. – Quru dolma qə:rif qış uzunu yiyrix’; – Biyil quru dolmamız çoxdu
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.