* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 f. 1. Qazımaq, cırmaqlamaq. [Pələng] də məni görmüşdü, pəncəsi ilə acıqlı-acıqlı yeri eşir, dırmalayırdı. A.Şaiq. Kamal elə bir həyəcanla çığırdı ki, elə bil qaraquş indicə caynaqları ilə onun üz-gözünü dırmalayacaqdı. M.Rzaquluzadə. 2. məc. Qıcıqlandırmaq, əziyyət vermək, pis təsir etmək (bu mənada adətən “qulağı”, “qəlbi” və s. sözlərlə işlənir). İnan ki, bir acı söz, bir baxış, bir incə gülüş; Kədərli, sıtmalı bir qəlbi dırmalar, yaralar. H.Cavid. Gözəlliksiz bir sənətin nə duyğusu, nə canı var; O dırmalar qulaqları, balta kimi odun yarar. S.Vurğun. Gözümün nurudur qoçaq adamlar; Ruhumu dırmalar şıltaq adamlar. M.Rahim.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / dırmalamaq2 глаг. 1. рыть, копать лапами, ногами (о животных), руками (о человеке) 2. перен. раздирать, разодрать 3. перен. раздражать, раздражить (приводить, привести в состояние гнева, досады)
Azərbaycanca-rusca lüğət / dırmalamaq1 гл. 1. чухун; эгъуьнун, кьечӀягъун, чалун (кикеривди, къармахривди, тапацривди); 2. пер. азаб гун, азият гун, пис эсер авун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / dırmalamaq