fağır sözü azərbaycan dilində

1 is. və sif. [ər.] 1. Aciz, yazıq, məzlum; dinc, sakit. Fağır kişi. – [Nəbi pristav Mehdi bəyi görcək deyinir:] Ə, bu fağırı niyə qəhr edirsən? “Qaçaq Nəbi”. [Hacı Qara:] …Mən bir fağır adamam, peşəm sövdəgərlikdir. M.F.Axundzadə. 2. Kasıb, yoxsul, tavanasız, miskin. Fağıra kömək etmək. – Dağıdın fağırlara; Dövlətin, malın keşişin! Aşıq Ələsgər. [Qulu:] Adam fağıra pul verər, yetimə paltar alıb qarnını doydurar. S.S.Axundov.

1 sakit — dinc — mülayim — sadə — təvəzökar — utancaq

2 zavallı — biçarə — yazıq — bədbəxt — miskin

3 yoxsul — kasıb

4 1. fağır bax yoxsul 2. fağır bax yazıq 1

1 FAĞIR – DƏCƏL O, fağır, nəzakətli, rəhmli bir gəncdir (M.S.Ordubadi); Rizvan ilə beş dəcəl, hər gün burda oynayır (M.Dilbazi).

1 1. бедный, неимущий, голяк; 2. тихий, скромный, безобидный, кроткий;

2 I прил. 1. смирный, спокойный, тихий. Fağır uşaq спокойный ребёнок 2. смиренный (выражающий покорность, кротость). Fağır görkəm смиренный вид 3. бедный (не имеющий достаточных или необходимых средств к существованию; неимущий или малоимущий). Fağır kəndlilər бедные крестьяне 3. жалкий (вызывающий, возбуждающий жалость, сострадание). Fağır qoca жалкий старик II сущ. 1. бедный, бедная (неимущий, бедный человек) 2. бедняга (несчастный, вызывающий сожаление и сочувствие человек)

1 I. i. the poor thing; the poor; unfortunate II. s. 1. (dinc, mülayim) meek; (cəsarətsiz, itaətkar) humble; 2. (yoxsul) poor, needy; 3. (yazıq) poor

1 1) is. pauvre m, indigent m ; 2) sif. doux (f douce), tranquille, faible

1 [ər.] сущ. прил. фагъир (1. ажуз, язух, тӀува; динж, ислягь, сакит; 2. кесиб, юхсул, мазлум, муьскӀуьн).

1 fakir, fukara