Obastan-ın layihəsi
Sözlük © 2020
* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] anat. Həzm cihazının, ağız boşluğunu qida borusu ilə birləşdirən əzələ borusu. Pazaq Vəli təəccübdən yerində donub qaldı. Boğazının nazik dərisini az qala deşib çıxan hülqumu tez-tez enib qalxdı. İ.Məlikzadə. // Ümumiyyətlə, boğaz mənasında da işlədilir. ◊ Hülqumu qurumaq – bərk qorxmaq, qorxudan özünü itirmək. Hülqumundan yapışmaq – boğazından yapışmaq, hülqumlamaq. Hülqumundan keçirmək – bax həzm-rabedən keçirmək (“həzm”də). Hülqumunu üzmək – öldürmək. [Əsgər:] Tapaq, birdəfəlik onun hülqumunu üzək. Ə.Əbülhəsən.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / hülqum2 ə. ağızla mədəni birləşdiriən həzm borusu.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / hülqum2 сущ. 1. анат. глотка: 1) часть пищеварительного тракта, соединяющая полость рта с пищеводом. Hülqum xəstəlikləri заболевания глотки 2) простореч. горло (передняя часть шеи, заключающая в себе начало пищевода и дыхательных путей) 3. мед. кадык, адамово яблоко (верхняя выдающаяся вперед часть дыхательного горла, являющаяся утолщением щитовидного хряща) ◊ hülqumu quruyub kimin язык прилип, присох к гортани, в горле пересохло у кого; hülqumundan yapışmaq kimin брать, взять за горло, за глотку кого; hülqumundan keçirtmək nəyi присваивать, присвоить, проглатывать, проглотить, прикарманивать, прикарманить что; hülqumunu üzmək kimin перегрызть горло кому
Azərbaycanca-rusca lüğət / hülqum1 [ər.] сущ. анат. сурлумпӀ; туьд, туьтуьх; ** hülqumu qurumaq гзаф кичӀе хьун, кичевиляй вичи-вич квадарун; hülqumundan yapışmaq сурлумпӀ кьун, туьд кьун, туьтуьхдикай кьун; hülqumundan keçirmək кил. həzm (həzm-rabedən keçirmək); hülqumunu üzmək туьд акъудун, туьд галудун, кьин.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / hülqum
Obastan-ın layihəsi
Sözlük © 2020