* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Bəzi heyvanların (məs., dəvənin) belində piy yığınından əmələ gələn bir və ya iki çıxıntı. O karvanlar ki, caydaq dəvələrin hürgücləri dərisi qapqara tuluqlarla yüklü olurdu, onlar keçdikləri kəndlərə, obalara o şəhərin göndərdiyi işığı paylaya-paylaya baş alıb günbatana doğru gedərdilər. Ə.Məmmədxanlı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / hürgüc1 сущ. мандав (бязи гьайванрин, мес. лавардин далудал жедай); ikihürgüclü dəvə кьве мандав алай лавар (деве).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / hürgüc