hədyan sözü azərbaycan dilində

1 is. [ər.] Tərbiyəsiz, ədəbsiz, hərzə, əsassız sözlər; söyüş. Keçən sözü çəkmə üzə, amandı; Hədyan danışmışam, laf eyləmişəm. Aşıq Ələsgər. [Bədircahan:] Ağzına gələn hədyanı danışma, heyvan oğlu heyvan. N.Vəzirov. // sif. Tərbiyəsiz, ədabaz, yava, ağzıpərtov. Borcumuzdur, Vətən hər sahədə əmr etsə bizə; Qoymayın tərbiyəsiz kimsəni, hədyan oxusun! Ə.Vahid.

2 ə. bax həzəyan.

3 ərəb. həzyan Tərbiyəsiz, ədəbsiz, hərzə, nalayiq sözlər; söyüş; yava, ağzıpərtov. Hərcayı danışıb, hədyan gülməyə, Bilmədiyi sözləri lafa vurmaya, Zərrəcə dilində yalan olmaya, Zahirdə, batində düz ilqar gərək.                          (“Dilsuz və Xəzangül”)                            * Badamın qaşları kaman, Görənə çəkdirər aman. Aşıq, gəl söyləmə hədyan, Beləmi öyülər gözəl?!             (“Fərhad və Şirin”)

4 ər. həzyan Tərbiyəsiz, ədəbsiz, hərzə, nalayiq sözlər; söyüş // yava, ağzıpərtov. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Demə mənə bu hədyanın, Yəqin bil ki, allam canın, Qılıncla tökərəm qanın, Savaşaq indi sənnən mən!                       (“Eyvazın Çənlibelə gətirilməyi”)                    * Hədyan demə, Cəfər paşa, Dəmirçioğlu mənəm, mənəm! Çəkdirərəm sənə haşa, Dəmirçioğlu mənəm, mənəm!                        (“Koroğlunun Ərzurum səfəri”)                    * Hədyan sözə bəli deməm, Müxənnət çörəyin yeməm. Qoy düşman bilsin mən kiməm, Ballıcaya səfərim var!                            (“Düratın itməyi”)

1 hərzə — laqqırtı — cəfəngiyat — uydurma

2 söyüş

3 hədyan bax cəfəngiyat

1 1. сквернословие; 2. бредни, ерунда, чепуха, чушь, бессмыслица, нелепость, вздор;

2 I сущ. сквернословие (речь, наполненная неприличными словами, непристойными выражениями, бранью) II прил. скверный, непристойный, неприличный (о словах, выражениях и т.п.). Hədyan sözlər скверные слова; hədyan danışmaq (hədyan demək) сквернословить

1 i. delirium, ravings; nonsense, rubbish; məc. gibberish; ~ danışmaq to talk nonsense, to talk rubbish

1 is. délire m ; absurdité f, bêtise f, sornettes fpl ; baliverne f ; sottises fpl ; ~danışmaq dire des choses incohérentes (des sottises)

1 [ər.] 1. сущ. тербиясуз, эдебсуз гафар, буш гафар (рахунар), терхеба гафар; экъуьгъунар; 2. прил. тербиясуз, мацӀахай, сивик пад квачир, сив харчи, ява.