irtikab sözü azərbaycan dilində

1 is. [ər.] köhn. Günah iş görmə, günaha batma, pis və ya qadağan edilmiş bir iş görmə. □ İrtikab etmək – günah iş görmək, qadağan edilmiş pis bir iş görmək. Niyə verdin fənayə doğruluğu; İrtikab eylədin bu oğruluğu? M.Ə.Sabir.

2 ə. 1) qadağan olunmuş pis bir işi görmə; 2) rüşvət alma; rüşvətxorluq.

1 сущ. устар. грех, впадение в грех. İrtikab etmək совершить грех

1 [ər.] сущ. куьгьн. гунагь кар авун, гунагьда гьатун, пис ва къадагъа авунвай са кар авун; irtikab etmək кил. irtikab.