* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] 1. Məkkədə müsəlmanların müqəddəs saydıqları bina – qibləgah. Ey həqqi hər yerdə hazırdır deyən əgrinəzər; Bəs nə mənada seçərsən Kəbədən bütxanəni? Nəsimi. [Şeyx Nəim:] Eylədin Kəbə qarşısında yəmin; O bu gün məhv olurmu bir qız için? H.Cavid. // məc. Əsas, mərkəz. Mərhum Molla Tarqulu həmişə deyərdi ki, Danabaş kəndi yer üzünün Kəbəsidir, yəni mərkəzidir. C.Məmmədquluzadə. 2. məc. Ən əziz, ən istəkli, ən müqəddəs sayılan şey haqqında. [İmran:] Onun Kəbəsi mücrüdür ki, gündə yeddi dəfə başına dolansın. S.S.Axundov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / kəbə3 KƏ’BƏ ə. 1) riyaziyyatda: kub; 2) Məkkədə: müsəlmanların əsas ibadətgahı; 3) m. mərkəz.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / kəbə2 сущ. Кааба: 1. священный храм в Мекке, являющийся местом поклонения и паломничества мусульман 2. перен. о чём-л. очень дорогом, святом
Azərbaycanca-rusca lüğət / kəbə1 Kəbə i. 1. Kaaba, Caaba (the shrine of Mecca enclosing a sacred black stone, toward which Mohammedans face while praying) 2. məc. (əziz, müqəddəs şey) sacred / holy thing; (əziz, müqəddəs yer) holy / sacred place; sanctuary
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / kəbə1 is. 1) Kaaba, Ka’ba (édifice cubique au centre de la grande mosquye de Mecque) ; 2) məc. chose f sainte ; lieu m sacré ; sanctuaire m
Azərbaycanca-fransızca lüğət / kəbə1 [ər.] сущ. 1. кябе (Меккеда мусурманри зиярат ийидай чка); 2. пер. юкь, меркез; 3. пер. гзаф кӀани, лап азиз, мукъаддас яз гьисабзавай затӀунин гьакъинда.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / kəbə(Bakı) bax ka:bə. – Bu il biz çoxli kəbə əkmişig
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.