* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2002 | • | 23.98 |
2003 | •••• | 171.25 |
2004 | ••••••• | 288.03 |
2005 | •• | 51.28 |
2006 | •••• | 157.89 |
2007 | ••••• | 209.31 |
2008 | ••••• | 177.84 |
2009 | •• | 84.31 |
2010 | ••• | 97.67 |
2011 | ••• | 101.92 |
2012 | ••• | 112.98 |
2013 | ••• | 97.74 |
2014 | ••• | 103.31 |
2015 | ••• | 108.54 |
2016 | ••• | 91.28 |
2017 | •••• | 164.21 |
2018 | •••••• | 245.41 |
2019 | ••••• | 202.51 |
2020 | •••• | 155.28 |
1 sif. [ər.] 1. Haqqında məhkəmə tərəfindən hökm çıxarılmış, hər hansı bir cəzaya məhkum edilmiş. □ Məhkum etmək – haqqında hər hansı bir cəza hökmü çıxarmaq, cəza vermək. Ağır cəzaya məhkum etmək. – …Belə ki, onu [məhkəmə] öz kəndindən Şamaxıya köçürüb orada həmişəlik yaşamağa məhkum edibdir. C.Məmmədquluzadə. Məhkum olmaq – məhkəmə tərəfindən müəyyən cəza almaq. Həbsə məhkum olmaq. – Məhkum olmuş bir canitək; Ağlayırdı yalvararaq. N.Rəfibəyli. // İs. mənasında. Dustaq, məhbus. Beş dəqiqə sonra məhkumlar bir-bir danışdırılıb keçdilər. H.Nəzərli. Nökərlər xanın əmrilə bir məhkumu gözünü çıxarmaq üçün çəkə-çəkə meydana gətirdilər. Ə.Sadıq. 2. məc. İtaət altında olan, asılı vəziyyətdə olan; hüquqsuz, tabe. Bakıda da qadınlar dörd divar arasında məhkum, məzlum, avam və cahil bir halda yaşayırdılar. H.Sarabski. O, əzilən, məhkum ərəb deyil, artıq; O da çoxdan ayılmış! B.Vahabzadə. □ Məhkum etmək – itaət altına almaq, tabe etmək, asılı etmək. [Kamran:] Bunları bir də məhkum etmək mümkün deyildir. H.Nəzərli. Məhkum olmaq – itaət altına alınmaq, tabe edilmək. Məhkum olmuş xalqlar. 3. Məhvi, həlakı, yaxud iflası, pis gələcəyi labüd olan. Məhvə məhkum. – Əmək pərisi munisdi hər gəncə, hər ixtiyarə; İşsiz qalanlar, şübhə yox, məhkum idi səfalətə. H.Cavid. Gözəllik bir çiçək, məhkum solmağa; Soldurma boş yerə sən onu, gəlin! Ə.Cavad.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / məhkum1 1. MƏHKUM, CƏZALANMIŞ 2. məhkum bax dustaq 1 3. məhkum bax tabe
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / məhkum2 I прил. 1. осуждённый, приговорённый 2. обречённый 3. угнетённый. Məhkum xalq угнётенный народ II сущ. 1. осуждённый, приговорённый (тот, кто признан виновным по суду и приговорён к какому-л. наказанию). Məhkumun əmlakı имущество осуждённого 2. обречённый (-ая); məhkum etmək: 1. осуждать, осудить, приговаривать, приговорить (признав виновным, вынести обвинительный приговор). Ölüm cəzasına məhkum etmək приговорить к смертной казни; 2. обрекать, обречь (предназначить к тяжёлой неизбежной участи); 3. угнетать, жестоко притеснять; məhkum olmaq (edilmək: 1. осуждаться, бьть осуждённым, приговариваться, быть приговорённым 2. обрекаться, бьпь обречённым 3. угнетаться, быть угнетённым
Azərbaycanca-rusca lüğət / məhkum1 s. sentenced (to), condemned (to); ~ etmək to sentence (to), to condemn (to); həbs cəzasına ~ etmək to sentence to imprisonment (d.); ölüm cəzasına ~ etmək to sentence / to condemn to death
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / məhkum1 sif. condamné m ; ~ etmək condamner vt ; ölüm cəzasına ~ etmək condamner qn à la peine de mort ; ömürlük həbs cəzasına ~ etmək condamner qn à perpétuité
Azərbaycanca-fransızca lüğət / məhkum1 [ər.] прил. магькум (1. гьакъинда мягькемади гьукум акъуднавай, гьихьтин ятӀани са жазадиз лайих акунвай, кар атӀанвай; дустагъ; məhkum etmək а) жаза гун, кар атӀун, мягькемади гьукум акъудун; б) пер. итӀаатдик кутун, аслу авун, табий авун; məhkum olmaq а) мягькемади кар атӀанваз хьун, жаза къачунваз хьун; б) пер. аслу хьун, табий авунваз хьун, итӀаатдик кутунваз хьун; 2. пер. итӀаатдик квай, аслу (табий) тир; ихтиярар авачир; 3. кьиникьун, кӀватун ва я пис гележег хьунухь лабуьд тир).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / məhkumə. 1) hökm olunmuş, hökm verilmiş; 2) tabe, tabe olan; 3) cəzası məhkəmə tərəfindən müəyyən edilmiş adam.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti