* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2003 | •• | 0.39 |
2004 | •••••••• | 2.36 |
2005 | ••••• | 1.35 |
2006 | ••••• | 1.35 |
2007 | ••• | 0.63 |
2008 | •••••••• | 2.19 |
2009 | •••••••••••••••••••• | 5.76 |
2010 | ••••••• | 2.09 |
2011 | ••••••• | 2.06 |
2012 | ••••••••••• | 3.27 |
2013 | •••••••• | 2.19 |
2014 | ••••••••••• | 3.26 |
2015 | •••••••••• | 2.72 |
2016 | ••••••••••••••• | 4.34 |
2017 | •••••••••••••••••••• | 6.02 |
2018 | ••••••••• | 2.55 |
2019 | •••••••••• | 2.78 |
2020 | •••••••••••• | 3.45 |
1 is. ər. 1. Bir şeyin çıxdığı, nəşət etdiyi, törədiyi yer. // Meydana gəlmə, zahir olma, əmələ gəlmə; törəmə, nəşət, əsil. Dilin mənşəyi. Həyatın mənşəyi. Neftin mənşəyi. 2. Sayca, əsilcə, milliyyətcə, sinifcə və s. cəhətcə mənsubiyyət. Qaraqoyunluların mənşəyi. Azərbaycanlıların mənşəyi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / mənşə2 сущ. происхождение: 1. принадлежность по рождению. Mənşə etibarı ilə azərbaycanlı азербайджанец по происхождению 2. возникновение, образование чего-л., генезис. Dilin mənşəyi происхождение языка, həyatın mənşəyi происхождение жизни, neftin mənşəyi происхождение нефти
Azərbaycanca-rusca lüğət / mənşə1 i. 1. origin; növlərin ~yi biol. origin of species; 2. genesis; fəls. origination; insanın ~yi origin of man*; dilin ~yi origin of language
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / mənşə1 is. origine f ; provenance f ; biol. növlərin ~ yi origine des espèces ; ~ etibarilə azərbaycanlı originaire d’Azerbaïdjan ; sözün ~yi dilç. étymologie f du mot
Azərbaycanca-fransızca lüğət / mənşə1 [ər.] сущ. 1. са затӀ акъатай, арадал атай, туьремиш хьайи чка; арадал атун, майдандиз атун, туьремиш хьун; асул, куьк, эсил, диб; 2. асул гьи миллетдикай (ва я жемятдин сословиядикай, классдикай) ятӀа гьаниз талукьвал.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / mənşəMƏNŞƏ’ ə. 1) törənən yer, bir şeyin çıxdığı və ya zahir olduğu yer; 2) əsil, əsas, kök; 3) başlanğıc, əvvəl.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti