* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2004 | •• | 0.34 |
2006 | •••• | 1.13 |
2007 | • | 0.21 |
2009 | •• | 0.48 |
2010 | ••• | 0.64 |
2011 | •••• | 1.12 |
2012 | •• | 0.60 |
2013 | •••••••••• | 2.92 |
2014 | •••••••••••••••••••• | 5.83 |
2015 | •••••••••••••••••••• | 6.12 |
2016 | •••••••••••••••••• | 5.21 |
2017 | •••••••••••••••••• | 5.37 |
2018 | ••••••••• | 2.70 |
2019 | ••••• | 1.39 |
2020 | •• | 0.40 |
1 is. [ər.] 1. Din. İslam məzhəbi. Xristian məzhəbi. – Əgər övrəti bu əməldən xəbərdar olsa, haman saat ərindən boşanar və boşanmağına da məzhəbləri ixtiyar verər. C.Məmmədquluzadə. Bizim babalar məzhəb ayrılığını bəhanə edib çara əsgər vermirdilər. M.Rzaquluzadə. // Dini cərəyanlardan hər biri; təriqət. [Yaşlı kişi:] Fəqət müxtəlif məzhəb və təriqətlərə mənsub olan müsəlmanlar hamısı bu barədə müttəfiq deyillər. S.Hüseyn. 2. köhn. Məslək, əqidə mənasında. İki nəfər vəkil yenə müsəlmançılıqdan çıxıb sosial-demokrat məzhəbinə daxil olublar. C.Məmmədquluzadə. ◊ Ara qarışıb məzhəb itmək – bax ara.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / məzhəb2 сущ. 1. вера: 1) убеждение в реальном существовании чего-л. сверхъестественного 2) то или иное религиозное учение 2. вероисповедание, официальная принадлежность к какой-л. религии. İslam məzhəbi исламское вероисповедание; ara qarışıb məzhəb itib Содом и Гоморра (крайний беспорядок, хаос, суматоха)
Azərbaycanca-rusca lüğət / məzhəb1 i. din. 1. faith, belief; Xristian ~i Christian faith; müsəlman ~i Muslim (Moslem) faith; 2. religion
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / məzhəb1 is. din. foi f ; religion f ; croyance f ; islam ~ i religion musulmane
Azərbaycanca-fransızca lüğət / məzhəb1 [ər.] сущ. мезгьеб (1. дин; терикьат; islam məzhəbi ислам мезгьеб; 2. куьгьн. меслек; ** ara qarışıb məzhəb itmək кил. ara.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / məzhəbMƏZHƏB(Ə) ə. 1) yol; 2) din, məslək; 3) dəstə, qrup; 4) bir dinin ayrıldığı qollardan hər biri; təriqət.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti