* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 ə. 1) peyin; 2) murdar, pis.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / nəcis1 NƏCİS (bədənin müəyyən üzvlərindən maddələrin çıxması) [Kişi:] Nəcis quyusu bu tezliklə dolmaz (Çəmənzəminli); İFRAZAT İnsanın və heyvanın bədənindən bayıra çıxan şeylərdə (ifrazatda) həmişə mikroblar vardır (N.Nərimanov); PEYİN (heyvan və quşlarda) Əliheydər: Peyin içində ağnayan donquz kimi murdar olubsunuz (N.Vəzirov).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / nəcis1 I сущ. мед. 1. кал, испражнения, экскременты. Nəcis durğunluğu застой кала, nəcis durmamazlığı (nəcis saxlaya bilməmə) недержание кала 2. фекалии (смесь твёрдых и жидких испражнений человека) 3. стул (действие кишечника; испражнение). Xəstənin nəcisi стул больного II прил. мед. каловый. Nəcis daşları каловые камни, nəcis kütləsi каловые массы; nəcis qabı судно (сосуд для испражнений и мочи, подаваемый лежачим больным)
Azərbaycanca-rusca lüğət / nəcis1 1) is. tib. excréments m, pl, fèces f, pl ; crotte f, bouse f, fiente f ; 2) fécal, -e adj
Azərbaycanca-fransızca lüğət / nəcis