* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] klas. 1. Qədəh, piyalə. Sındırma qəlbini peymanə kimi. M.Rahim. 2. məc. Çaxır, şərab mənasında. Qara gözlər süzülüb sərməst olur peymanədən; Ahu tək hərdən dönüb baxmağı öldürdü məni. M.P.Vaqif. Təğafül etməsin, işrət çağıdır; İçilir hər yerdə peymanə, gəlsin. Q.Zakir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / peymanə3 PEYMAN(Ə)1 f. əhd, iqrar, söz vermə. PEYMANƏ2 f. bax peyvanə. Peymanei-qəm qəm qədəhi, kədər piyaləsi.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / peymanə1 [fars.] сущ. клас. 1. пияла, рюмка, такьа; 2. пер. чехир, шараб.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / peymanə